Scholar Series 2: Agreement (COMPLETED)

Chapter 8

WHAT? Sineryoso niya talaga 'yong sinabi ko? Para tuloy akong natuod sa aking kinatatayuan dahil hindi ako makagalaw.

"Are you serious?" Pasinghal kong tanong sa kanya.

Hay, nakalimutan kong may hindi pala maayos na turnilyo sa isip ng lalaking kasama ko ngayon kaya expect the unexpected kumbaga.

"Siempre naman. Kiss me in my cheeks. Ngayon na. Ikaw naman nagsabi do'n." Nakangising sabi niya saka pinalobo ang kanyang pisngi.

Nagdadalawang isip tuloy ako kung gagawin ko ba o hindi. Pisngi lang naman, hindi ba? Hindi naman labi eh.

"Sige na. If you'll not do it, you are not true to your words." Pangongosensiya pa niya sa akin.

Sabi ko nga gagawin ko na.

Inilapit ko na ang aking labi para halikan ang kanyang pisngi ngunit nagulat ako dahil hindi ko talaga ito inaasahan. Clove freaking faced me resulting me to kiss his lips. Dahil sa pagkakabigla ay naitulak ko siya.

Nanlalaki ang mata kong nakatingin sa kanya saka napahawak ako sa labi ko. My first kiss was already gone, damn it!

But I won't deny that Clove's lips was really soft.

Nakangisi naman siya sa akin, "I got you." He said then wink at me.

My heart beats faster than the usual. Kumakabog ito na tila ba gusto nitong lumabas. Naguguluhan na tuloy ako sa sarili ko. Why do I feel like this?

Palagi na lang eh. Palagi na lang tuwing si Clove ang kasama ko. Maybe I should do some research later about it.

"First kiss ko 'yon eh!" Parang naiiyak kong sabi sa kanya dahilan para mas lalong lumawak ang kanyang ngisi.

"Edi mas maganda. I am your first kiss and you are my first kiss also. Fair, isn't?" Sabi niya kaya naman napasapo ako sa noo ko.

Damn it! May mali talaga sa kanya eh.

Bakit parang iba siya ngayon kaysa sa dati? Parang ipinapakita niya ang mga sides niya sa'kin ngayon? Hay, hindi ko na maintindihan! Naguguluhan na ako sa sarili ko at sa kanya.

"Tsk, hindi ka siguro talaga nakainom ng gamot." Sabi ko.

Hindi ko pa rin matanggap na wala na ang first kiss ko.

AFTER naming ayusin ang kanyang mga libro pati na rin ang mga papel na nakapatong sa mesa niya kanina ay nagmeryenda kami. Inabot lang kami ng kalahating oras.

Nasa daanan kami ngayon, tinatahak ang daan pauwi sa apartment.

"Are you free tomorrow?" Pagbabasag niya sa katahimikan.

What? Don't tell me may ipapagawa na naman siya sa akin. Hay nako!

I glared at him. "Kung may ipapagawa ka lang naman bukas sa akin, ang sagot ko, busy ako bukas."

He guffawed, "Silly, it's not that. I just want to invite you if you want to go in a mass tomorrow." Paliwanag niya.

I heard it right, right? He asked me if I can join him on the church tomorrow, right?

Well, hindi naman siguro masama na pumunta doon kasama siya 'diba? We're friends after all. Kaibigan ko ba siya? Ay hindi, slave niya pala ako, according to him. Tapos master ko daw siya.

"Sure, anong oras ba?"

"Second mass. And oh, don't worry, susunduin ulit kita bukas." Nakangiti niyang sabi.

Aba, dapat lang, 'no?

Saktong nakarating na kami sa harap ng apartment. Dali-dali kong tinanggal ang seatbelt sa aking katawan. "Thank you. Take care."