Bölümü medyayı dinleyerek okur ve bol bol yorum yaparsanız çok mutlu olacağım 🖤
Poyraz durumu gitgide ağırlaşmasına rağmen gecenin geç bir saatinde dışarı çıkıp sahilde bir banka oturmak istemişti.
Batuhan da gözünün önünde gittikçe eriyen bu adamın isteğini yerine getirmek adına onu sahile kadar destek vererek getirebilmisti ağır adımlarla.
Sahile geldiklerinde Poyraz'ı yavaş ve dikkatli bir şekilde banka yerleştirirken kendisi de son derece mutlu bir şekilde sahili izleyip bu güzel havanın tadını çıkarmaya başlamıştı.
"Burası çok güzel. İyi ki gelmişiz buraya" dedi pozitif bir şekilde. Sahil havasını çok sevmişti Batuhan.
Ardından Poyraz'ın yanına oturdu.
"Geldiğin için mutlusun değil mi?"
"Evet" dedi Poyraz. Zoraki bir şekilde olsa da gülümsedi.
Oysa onun tek mutluluğu sevdiği adamla aynı havayı soluyor olmaktı.
Yanında oturan Batuhan'a gözlerini dikip uzun uzun onu incelerken mırıldandı.
"Çok güzelsin Batuhan. Gerçek olamayacak kadar güzelsin"
Ardından gözleri dolmaya başladığında Batuhan genç adamın yüzüne gözlerini dikti.
"Noldu?"
Poyraz sert bir şekilde yutkunduktan sonra mırıldandı. "Sana söylemem gereken bir şey var Batu"
Poyraz'ın konuşmasına devam etmesini beklemeyip lafını böldü Batuhan.
"Biliyorum, ötenazi isteginden haberim var. Haftalardır haberim var hemde"
dedikten sonra boğazının düğümlendigini hissetti Batuhan.
Poyraz da ona şaşkın bakışlarla bakıyordu o sırada.
"Bak bunun senin seçimin olmadığını biliyorum. Ama ben seni mutlu edebilirim. Yanında olurum her türlü tedavi süresince. Gerçekten gelirim her nereye gidersen. Elimden ne geliyorsa-" ağlamaya başlayarak konuştuğunda Poyraz kafasını iki yana salladı.
"Hayır Batu. Aslında güzel bir hayat olabilirdi. Ama benim hayatım değil şu an ki. Ve hiçbir zaman da eskisi gibi olmayacak. Eriyorum günden güne. Tedavi işe yaramıyor ve canım çok yanıyor Batu. İyileşemiyorum. "
Batuhan kafasını olumsuz anlamda salladı. "Ama hiç şans vermiyorsun ki," dedikten sonra sesi iyice titreyerek yalvardı.
"Bana da şans ver lütfen. Bak senin yüzünden son 3 ayda bambaşka bir insana döndüm. Erkek arkadaşımı yalan söyleyerek geride bırakıp senin tedavin için geldim buraya."
"Biliyorum Batu. İşte o yüzden bana tekrar bağlanmanı kabul edemem. Anıl'ın sana verebileceği hiçbir şeyi sana veremem. Ve benim yüzümden hayatı kaçırmanı istemiyorum. Anıl ile mutlu bir hayat yaşayacakken benimle burada kalıp sonradan pişmanlık yaşamanı istemiyorum. Ben hiçbir zaman iyileşemeyecegim. Ötenaziden vazgeçsem bile kanser diğer dokulara zarar verecek zamanla ve uzuvlarimi kaybedecegim.
Tüm bu süreçte yanımda kalırken hayatı kaçırmanı ve Anıl'ın sana verebileceği mutluluğu kaçırmanı istemiyorum. En önemlisi bana acıdığın için kalmanı istemiyorum."
"Hayır " dedi Batuhan Poyrazın dizine yavaşça oturup yüzünü iki ellerine alarak. "Asla öyle düşünmem."
Poyraz sonunda göz yaşlarını serbest bıraktı. "Ben böyle yaşayamam. " dedikten sonra gözlerini Batuhan'a kitledi.
"Bu üç ayda yanımda olman hayatta benim için yapabileceğin en muhteşem şeydi. Ama burada nokta koymak zorundayım. Artık acı ve yorgunluk olmasın"
Batuhan göz yaşlarını serbest bırakırken Poyraz devam etti.
"Her sabah uyanıp her şeyin bitmiş olmasını ummaktan bıktım. Hayat şu anki halimden daha iyi olmayacak. Daha da kötü olacak benim için. Acı dolu olacak. Doktorlar da biliyor ben de biliyorum."
