Batuhan'dan:
Kazandığımız dokunulmazlık sonrası gittiğimiz konseyde Poyraz , ben ve Aleyna arasında geçen tüm konuşmaları ifşa etmişti. Ve üstüne beni de samimiyetsiz ve sahte olarak nitelendirmişti.
Gergin geçen konseyin ardından adaya geldiğimizde herkes barakada oturup uyumaya hazırlanıyorken bir anda kızlar barakasına girdim.
İlayda ve Melisi sırayla dürtüp acil konuşmak için sahile çağırdım. İkisi de başta burun kıvırsa da sonunda tıpış tıpış gelmişlerdi sahile.
Barakadan uzak kayalıkların üzerine oturduktan sonra konuşmaya başladım.
"Hanginiz Poyraz'a yetiştirdi direkt söyleyin yoksa ben bulursam külahları fena değişiriz haberiniz olsun"
Melis ve İlayda birbirilerine baktıktan sonra aynı anda kafalarını iki yana salladılar. Resmen sabrımı sınıyorlardı.
"Boşuna inkar etmeyin. Aleyna ile konuştuğumuz muhabbetleri sadece ikinize anlatmıştım. Poyraz'ın duyması imkansız . İkinizden biri net anlattı. Dürüst olan hanginiz anlattı?"
İlayda sinirleniyorum ayağa kalktı. "Ben yapmadım Batuhan! Evet belki Poyraz ile aram iyi olduğu için benden şüpheleniyor olabilirsin ama ben değilim. Senin yerinde olsam en yakınlarımla olan ilişkilerimi gözden geçirirdim " diyerek yanımızdan ayrıldı.
Ben ve Melis başbaşa kalmıştık. Kafasını öne eğmiş denizi izliyordu.
Benim ise aklım İlayda'nin son söylediği cümlede kalmıştı. Ne demek istemişti ki ? Benim adada yakın olduğum tek insan Melisti.
Yanımda oturan Melis'e çevirdim bakışlarımı. "İlayda son cümlede ne demek istedi sence?"
"Batu kızacaksın biliyorum ama sana dürüst olacağım" dedikten sonra başını kaldırıp gözlerimin içine baktı dolu gözleriyle.
"Poyraz'a gidip ben anlattım her şeyi"
Beynimden o an kaynar sular dökülmüş gibi hissettim. Ne olursa olsun inkar etmesini umut ederken onun itiraf etmesi içimi bir buruk yapmıştı.
Her ne kadar şüphelensem de kesin İlayda yetiştirmiştir diye düşünüyordum. Sonuçta Melis benim en yakınım dediğim insandı ve daha önce Poyraz ile bir iletişimleri de olmadığı için içim rahatti.
"Neden böyle bir şey yaptın Melis?" diye sordum. Yaşadığım hayal kırıklığı ses tonuma da yansımıştı.
"Aleyna'nın seni kullanmasına ya da aklını karıştırmasına müsade edemezdim Batuhan. O kızın ne kadar ship meraklısı bir kız olduğunu bugün kendisi bile itiraf etmedi mi konseyde? Önce Yunus Emre, Sonra Emin şimdi de Sen varsın hedefinde. Anla işte bu kızın sana yakınlaşmasının altında farklı sebepler var. Hiçbir şekilde dostane değil tavırları. Emin olabilirsin ki Poyraz ona azıcık yüz verse , seninle muhatap olmayacak biri "
Gülmüştüm. "Ne yani sende beni böyle uyarmak yerine çözümü Poyraz'a yetiştirmekte mi buldun?"
"Batuhan saçmalama sana ne zaman Aleyna ile ilgili bir şey desem konuyu hep kıskançlığa bağlayıp duruyordun. Bende en doğrusunun sana gerçekten değer veren birine anlatmak olduğunu düşündüm. Pişman da değilim"
Garipsemistim. Bu kız Poyraz'ın bana değer verdiğini neye dayanarak söylemişti ki? Günlerdir kaos içindeyiz ve ilk günden beri benimle uğraşan bir Poyraz var sonuçta.
"Poyraz'ın bana değer verdiğini nereden çıkardın? Saçmaladın sende" dedim gülerek.
O da gülmüştü. "Boşuna inkar etme Batu" dedikten sonra kolunu omzuma attı. "Sizi giyinme odasında öpüşürken gördüm"
