Golden Waves of Miracle (Mystify Series #1) (Ongoing)

LOST CHAPTER 23

LOST CHAPTER 23

GRAHAM

ARCANE'S POINT OF VIEW

I'm currently at the kitchen, washing the dishes.

"Ate Arcane?" I heard Amara's voice.

"Ate Arcane?!" She repeat again but this this she was shouting. "Where are yo-" She stopped in the middle of her sentence. "There you are!" I heard she run towards me and hugged me at my back.

"Lola Carla is looking for you." Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin. "Ate pansinin mo naman ako." She gave me a puppy eyes when I turn my head to her still washing the dishes.

"Na saan ba sila?" I turn my head at the sink to concentrate and to finish the dishes quickly.

"Ano ate, na sa tabing dagat. Ikaw na lang ang hinihintay."

Kumunot ang noo ko. "Hininhintay para saan?"

"Hindi ko alam ate. Basta hinihintay ka ni Lola Carla." Tugon nito.

"Give me fuve more minutes, okay?"

"Hinrayin na lang kita sa labas, Ate Arcane." Paalam nuto bago patakbong lumabas sa kusina.

I'm done washing the plates, glasses, mugs, spoons and forks. Maliban sa mga kadero, kawali at kaserolang pinaglutuan kanina. Ang hirap kasing linisin. Bahala na silang maglinis niyan. Isinabit ko ang apron sa tabi ng ref. Bago ako lumabas ng kusina.

"Miss, Arcane! Hinahanap ka po ni Madam Carla." Anang ni Chara sa magalang na pananalita.

"Oo nga, Chara. Salamat."

"Wala anuman po, Miss Arcane. Lahat po ng katulong ay hinahanap ka." Nahihiyang sambut ni Chara.

Nanlaki ang mga mata at hindi makapaniwala. Importante ba ang sasabihin sa akin ni Lola Carla?

"Talaga?"

Tumanho siya.

"Bakit daw?"

"Hindi po namin alam, Miss Arcane. Saa po ba kayo nanggaling?"

"Sa kusina. Maghugas ako ng mga hugasan, pero may mga natira pa doon dahil hindi ko na natapos, dumating kasi si Amara kanizkanina lang."

"Nakita ko po si Miss Amara. Na sa labas po siya. Ako na po ang magtutuloy ng mga hugasan." Aniya ba ako iwan sa salas.

Naningkit ang mga mata ko ng makita kong may hawak-hawak na isang kulay puting rosas si Amara.

"Amara." Ani ko ng ikinagulat niya. Nakatalikod siya sa akin.

She turned around and handed me a single white rose that she was holding. "Para sa'yo, Ate Arcane." She smiled, widely. "Amoyin mo." She commanded. "Mabango." She giggled.

I smelled the white rose. She's right. Rhe white rose is smell good!

"Na saan sila?" Takang tanong ko habang sinisipat ang bawat petals ng white rose.

"Na sa dulo, ate." Turo niya sa pinakadulo ng beach. "Tara na. They're waiting for us." She raised her both hands and run.

"Amara, wait!" I signed. When she still running, ignoring me. I start walking beside the seashore.

The waves of the sea is like music in my ears. There some people swimming at this time. Tangghaling tapat pa lang kanin ay marami nang naliligo hanggang sa sumapit ang hapon ay kakaunti na lang. Nakaka-ilang hakbang pa lang ako ay biglang huminto sa pagtakbo si Amara at humarap sa akin. She waved her hand both hands and smile, sweetly. Her eyes are sparkling like a diamonds, to pretty to stare at. She's wearning a summer dress, shoulder length, hanggang sa tuhod niya ang haba. She's wearning nothing on her foot.