Golden Waves of Miracle (Mystify Series #1) (Ongoing)

LOST CHAPTER 22

LOST CHAPTER 22

HOSPITAL

ARCANE'S POINT OF VIEW

Patakbo akong pumasok sa banyo, binuksan ang ilaw at pabagsak na napaupo sa sahig katapat ng inidoro, dahil sa panghihina ng mga tuhod ko at pagkahilo. Hindi ko ininda ang sakit ng pwet ko-- buong katawan ko. Mariin akong napapikit at mahigpit na napakapit sa suot kong pajama. Hindi ko ma-i-mulat ng maayos ang mga mata ko.

Mabigat akong paghinga. Naramdaman kong kumukulo ang tiyan ko. Feeling ko ay nasusuka ako na hindi.

"Ang sakit ng tiyan ko." Nanghihina kong sambit. Namimilipit na ako sa sakit! Hindi ko na alam ang gagawin ko. Inaantok pa ako at hindi ko maigalaw ng maayos ang katawan ko.

Agad kong inilapit ang bibig ko sa bowl ng inidoro ng unting-unti akong naglaway siyales na susuka na ako. Unting-unti may nabubuo na butil-butil na mga luha sa mga mata ko. Hindi nagtagal ay tuluyang itong tumulo sa magkabilang pisngi ko at humilbi. Naghigtay ako ng ilang segundo kung masusuka ako pero walang nangyari. Tatayo na dapat ako ng bigla akong masuka. Dahan-dahang akong lumuhod ako sa sahig ng comfort room upang hindi ako ma-out balance, mahigpit akong humawak sa bowl ng inidoro at habang patuloy na sumusuka.

My eyes are full of tears. I can't see clearly the whole room! I stood up, slowly and walk towards the sink. I open the faucet and start cleaning my hands and face. Nagmumug na rin ako. I stare at myself at the mirror. I look like a mess. My hair is messy. My shirt is wet. My eyes are sore.

I sniffed. "What the hell is wrong with me?!" I said out of anger and weak at the same time. Nag-uumpisa na namang magtulo ang mga luha sa mga mata ko.

I sniffed heavily as I look at the faucet na patuloy pa rin sa pag-agos ng tubig mula roon. Kumunoot ang noo ko ng may maamoy akong mabaho. I look everywhere hanggang sa matigil lang ako sa paghahanap ng makita kong hindi ko pa pala nabuhusan ang sinuka ko sa inidoro. "Shit. Nakalimutan kong buhusan." I murmured to myself. Luminga-linga ako sa paligid naghahanap ng maaring isandok ng tubig para mabuhusan ko. May nahanap naman akong tabo na nakasabit sa likod ng pinto ng comfort room. Naka-ilang buhos ako ng tabong tubig bago mawala lahat ng mga pagkain isinuka ko at para maging malinis ang inidoro.

Dahan-dahan ako naglakad patungo sa kabilang bahagi ng cr. Malakas na kumabog ang dibdib ko ng muntik na akong madulas dahil sa basahang-basa na natapakan ko. Agad naman akong nakarecover. Inilapag ko sa sahig na nakataob ang tabo para matuyo ito. Hindi naman gaanong kaliit at hindi rin ito gaanong kalaki ang basang-basahan. Katamtaman lang laki nito para sa cr ko.

"Sino bang nag-iwan niyan dito?!" Galit na tanong ko sa sarili ko. Wala namang na ito kaninang umaga pagkatapos kong maligo. Ibig sabihin may pumapasok dito sa kuwarto ko para maglinis?

"Masakit na nga ang buong katawan ko. Madaragdagan pa sana kung tuluyan akong nadulas." I tsked.

I calm myself first before I close my eyes and massage my sentido and sat down the floor.
Napaka tahimik ng buong banyo tanging paghinga at patibok ng puso ko lang ang naririnig ko. Tumayo na ako ng hindi na masyadong sumakit ang tiyan ko. Kahit na nangi-nginig ang mga binti ko.

Naka ilang ulit ako ng pagikot-ikot ng door knob bago ko mabuksan. Nanghihina akong nagtungo sa gilid ng mesa kung saan ko ibinalibag ang bag ko. Naginginig ang mga kamay kong kinuha ito at ipinatong sa study table. Isa-isa kong inilabas sa bag ang mga notebook, libro at kung anu-ano pa.

Malalim akong bumuntong hininga at napasabunot sa buhok kong magulo nang hindi ko mahanap ang cellphone ko. Ipinikit ko ang mga mata ko upang pakalmahin ang sarili ko dahil nahihirapan na akong huminga. i sat down the floor. Inaalala ko kung saan ko ito naipatong. Naiwan ko ba sa school?