Not: 16. bölümde Batuga'ların Balamir'in otağına gelip de beglerle konuştuğu sahneden başlamaktadır.
Bu ficte Çolpan sürgünde olsa da diğer beglerle iletişimi var ve Gök'e gidemese de obalara gidip gelmesi serbestti.
Son not, hiçbir önemi olmasa da ben kafama takıyorum, Tılsım öleli 15 değil 10 yıl oldu.
İyi okumalar...
*******
Çolpan Han peşinde Aksak Tegin ve Saltuk Beg'le otaktan çıktığında kısa ve beklenti dolu bir sessizlik oluşmuştu. Herkes önce kim cesaret edip konuşacak diye birbirine bakardı, çeçek belasından kurtulmak keyiflerini yerine getirmiş, daha önemsiz konulara olan meraklarını arttırmıştı.
Çolpan Han ve Saltuk Beg'in az önceki gösterisi gibi...
Olanlar dikkatli gözler için tam olarak da buydu, bir gösteri. Sürekli birbirlerine kayan gözleri, Çolpan Han'ın bacısı öldüğünden beri görmedikleri gülüşünü Saltuk Beg'e kolayca bahşedişi, adama hayran hayran bakışı, Saltuk gözleriyle çağırdığı anda kalkıp yanına gidişi, kılıcını alırken elini tutuşu, kestikten sonra uzun bir süre bırakmayışı, daima kavuşan bakışları...
Çolpan Han 'bu adam benim' demişti kısacası.
"Saltuk Beg'le Çolpan Han'ın arasında bir şeyler olduğunu bilmeyen bir ben miydim?" diye yokladı kalabalığı Aybars Beg sonunda.
Onu beklermiş gibi bütün begler ve Alçin Begüm konuşmaya başladı bir ağızdan:
"Alpagu Han ikisini bir öldürür, aynı kurgana gömer artık..."
"Şimdi anlaşıldı Çolpan Han'ın yıllardır neden kimseyi kabul etmediği..."
"Saltuk Beg bu yüzden mi kaçırdı Aksak Tegini-"
"Çolpan Han'ın fikri miymiş o yani?"
"Bence çok yakışmışlar. Başımız felaketlerden kurtulmaz, halk da çok yoruldu. Yakın zamanda bir toy lazımdı zaten."
Yula Beg'in gülümseyerek yaptığı yorum taşırmıştı Balamir'in sabrını sonunda. Sinirle öksürdü kalabalığı susturmak için.
"Saçmalamayı kesin. Çolpan Alpagu'yu tahttan devirmeye çalışırken gönül işleriyle uğraşacak hatun mu? Yeğenini kurtardı diye minnet duyar, o kadar." diyerek toparlamaya çalıştı durumu. Eğer Çolpan'ın Saltuk'a aşık olduğunu anlarlarsa yarın Saltuk'u öldürüp Çolpan'ı Ulu Ece'si yaptığında alay konusu olurdu beglerin.
Alçin Begüm neşesiz bir gülüşle dikti bakışlarını Yabgu'ya. Yıllardır peşinden koşardı ama bugün Balamir'in Çolpan'a bakışlarını görünce anlamıştı sonunda neden karşılık alamadığını. Kıskançlığın verdiği hırsla saldırdı adama:
"Geçmiş olsun Balamir Yabgu. Uğruna kandaşını karşına aldın ama bir işe yaramaz ettiklerin. Hatun başkasına sevdalı, hepimizin önünde de ilan etti az önce."
Balamir dövecek gibi bakardı kadına.
"Ne saçmalarsın sen! Ben ne diye Çolpan için kandaşımı karşıma alayım! Alpagu karşımdadır çünkü kutun bende olduğunu kabul etmek istemez."
"E ne diye gittin Çolpan Han'la işbirliği yaptın o zaman?" diye mırıldandı Alçin herkesin duyabileceği bir sesle. "Altını mı var, askeri mi? Gönül bağı olmayan sürgündeki bir hanla ne diye iş tutsun?"
Onaylayan mırıldanmalar yükselirken Balamir'in şakağındaki damar atmaya başlamıştı.
"Sana mı kaldı benim planlarımı sorgulamak Alçin Begüm?"
