«Καλά το ότι τον είδες στον ύπνο σου δεν σημαίνει ότι είσαι και ερωτευμένη μαζί του...» κοιτάω στο πάτωμα ένοχα φέρνοντας στο μυαλό μου το χθεσινό
«Σου λέω είναι το μόνο πράγμα που σκέφτομαι.»
«Λοιπόν θέλω να μου τα πεις με όλες τις λεπτομέρειες απ' την αρχή.»
«Και εγώ αλλά αυτά δε λέγονται στο πόδι. Πήγαινε τώρα στο γυμναστήριο μην αργήσεις και το βραδάκι θα τα πούμε όλα αναλυτικά με την ησυχία μας.»
Αφού της δώσω μια σφιχτή αγκαλιά και μπουκωθώ με ένα σπανακοπιτάκι κατευθύνομαι προς το μπάνιο. Βρέχω με κρύο νερό το πρόσωπο μου και πλένω τα δόντια μου στα γρήγορα. Έπειτα πηγαίνω μπροστά απ' την ντουλάπα και βγάζω το μαύρο μου ποδηλατικό κολάν, μία κοντομάνικη και το μαύρο μου μπουστάκι. Είχα σκοπό είτε στα κενά μου είτε αφού σχολάσω να γυμνάσω και λίγο το σώμα μου. Αφού ντυθώ και χαιρετήσω την Ιωάννα φεύγω για το γυμναστήριο.
Όταν φτάσω με καλημερίζει ο Μιχάλης με ένα χαμόγελο ίδιο με αυτό της Ιωάννας. Στη σκέψη να γίνει κάτι μεταξύ τους χαμογελάω. Έπειτα πιάνω αμέσως δουλειά! Μετά από λίγο καταφτάνει και ο Αχιλλέας. Του λέω μετά βίας μία καλημέρα και εκείνος την ανταποδίδει. Η υπόλοιπη μέρα κυλάει αρκετά γρήγορα και σύντομα το ωράριο μου φτάνει στο τέλος του. Αφού τακτοποιήσω και τις τελευταίες εκκρεμότητες για σήμερα πηγαίνω στα αποδυτήρια και αφαιρώ τη μπλούζα μου, μένοντας μόνο με το αθλητικό μπουστάκι. Πιάνω τα μαλλιά μου μια σφιχτή αλογοουρά και κατευθύνομαι προς την αίθουσα με τα όργανα γυμναστικής. Οι επιλογές μου είναι αμέτρητες, αλλά το μάτι μου πέφτει στο διάδρομο. Χωρίς να το πολύ σκεφτώ ανεβαίνω πάνω και το ρυθμίζω στο μέτριο. Νιώθω όλα τα βλέμματα πάνω μου αλλά δεν πτοούμαι. Συνεχίζω ακάθεκτη. Μερικά λεπτά αργότερα με πλησιάζει ένας γεροδεμένος άντρας με καστανόξανθα μαλλιά και μελιά μάτια.
«Η Ιόλη έτσι;» μου λέει χαρίζοντας μου ένα πλατύ χαμόγελο
«Συγγνώμη, γνωριζόμαστε;» ειλικρινά δεν μου θυμίζει τίποτα, απορώ που γνωρίζει και το όνομα μου
«Συγχώρεσε με, έχεις δίκιο δε συστήθηκα. Είμαι ο Ηλίας, δουλεύω σαν personal trainer εδώ στο γυμναστήριο και παραδίδω και ατομικά μαθήματα μποξ.» μου δίνει το χέρι του για χειραψία και ανταποδίδω
«Χάρηκα Ηλία. Πως όμως και δεν έτυχε να σε πετύχω μέχρι τώρα στο γυμναστήριο;»
YOU ARE READING
Μ' ένα σου βλέμμα
RomanceΙόλη Αλεξίου: Η αδυναμία της να βρει δουλειά την οδηγεί στη Ρόδο, το νησί των παιδικών της χρόνων, όπου ανυποψίαστη γνωρίζει το μελλοντικό αφεντικό της και από την καλή αλλά κυρίως από την ανάποδη. Αχιλλέας Κουντουριώτης: Η ζωή του έχει φερθεί ωραί...
Kεφάλαιο 13
Start from the beginning
