REBIRTH OF GWEN ZAMORA

A siblings fight

" What? When do I love dogs? I'm allergic to that kind of animal!" She hysterically said that make me rolled my eyes.

" Then why do you keeping a dog at your side" I mockingly said as I glance at Lenard who is now red as apple.

" Hindi ko na to matatagalan" Mabilis na saad ni Lenard at mabilis na tinapon ang table napkin sa harapan ko.

" You're done? That's good! Natatapos lang naman kasi itong dinner na ito kapag tapos ka na kumain" Sarkastikong saad ko dito.

" See! Look at that manners! Ganyan ba yung tinuturo mo sa anak mo LEONOR!" Sigaw ni Lola kay Mom. Napatingin ako sa mga katulong na nasa loob ng Dining hall at nagbubulungan.

" Mommy, No. " Kinakabahang sagot nito bago ako nito tapunan ng tingin at tingnan ng masama.

" Gwen, If you're done. Go back to your room! Nakakasira ka lang sa Dinner na ito!" Nagagalit na saad nito sa akin na syang ikinatawa ko nalang.

" That's great, Hindi ko na kailangan makipagplastikan kung ganon" Naiiritang sagot ko bago tumayo at mabilis na nilisan ang lugar na iyon.

They are just fooling themselves! That freaking family dinner is a torture. Yung dalawang matatanda na iyon lagi kami pinupuntirya maliban sa Lenard na iyon!

They looking down to Zamora's. Para namang mas makapangyarihan ang pamilya nila. Kumpara da mga Zamora isa silang lamok na isang hampas lang patay na agad.

They are thinking highly for themselves sa sobrang yabang sarap ng itapon sa ibang bansa.

Naglalakad lang ako pabalik sa kwarto ko ng biglang may humila ng malakas sa kamay ko.

"Lenard" Tawag ko sa pangalan nito bago ko hilain ang kamay ko pabalik.

" What do you want?" Mabilis na tanong ko dito.

Ano na naman kaya ang kailangan sa akin ng lalaking ito? Wait, I know what he wants. He wants me to say sorry to those two old people.

Huh! He wish.

" Hindi ba obvious?! Go back to the dining room and apologize to Lolo and Lola. Nagkakagulo  na doon dahil sa pinaggagawa mong bida-bida ka!" Naiinis na saad nito sa akin na syang ikinairap ko nalang.

" Woah! Nagsalita yung aso" Sarkastikong sagot ko dito.

" Look, Wala akong dapat ika-sorry sa dalawang matandang iyon. Dahil umpisa palang sila na ang sumira sa Dinner na iyon" Dagdag ko dito.

" Huh! Wow! Nagdadahilan yung isang tao dito. Oh, Come on Gwen. Huwag ka nang magpasulot kita naman kanina na ikaw sumira sa Dinner. Okay na yung flow ng dinner mag side comment ka pa"

Napatigil ako sa sinabi nito at bahagyang natawa. Totoo? Andoon ba sya buong dinner? O isang aparasyon lang yung kasama namin kanina?

I can't believe this man! He knows what's happening in that d*mn dinner! He just choose to ignore it because he was an exception to that freaking interrogation that made by those 2 old grumpy married couple.

Hypocrite

" I'm telling the truth. Kaya ka lang naman hindi apektado kasi paborito ka ng dalawang matanda. Syempre hindi mo naman nararamdaman at nararanasan yung kalagayan namin kaya wala kang pakielam. " Matapang na sagot ko dito bago ako tumalikod.

" If wala ka ng sasabihin babalik na ako sa kwarto ko at ikaw bumalik ka naman sa piling ng amo mo" Pagpapaalam ko dito.

" Why you're so affected? Eh ampon ka lang naman. Ikaw lang naman nakakaramdam non. Hindi kami"

Hindi ko natuloy ang paghakbang ko ng biglang nagsalita ang magaling kong kapatid. Mabilis akong humarap dito at tinaasan ito ng kilay.

" Are you sure? Sa tingin mo ako lang yung nakakaramdam dahil ampon ako? Dahil hindi ko kayo kadugo? Tell me Lenard. Sumisinghot ka ba?" Hindi mapakaniwalang tanong ko dito.

F*ck! He's reasoning is so low!

" I'm telling the truth. Balita ko ganyan talaga yung mga ampon. Papansin dahil kulang sa aruga" Kalmadong sagot nito sa akin na nagpatawa nalang sa akin.

" You know what. I'm done with this conversation. Walang katuturan makipag-usap sa isang taong may amo. Alam mo na parang aso na loyal sa amo nya" Mapang-asar na sagot ko dito na syang nagpabalik sa pagkapula ng mukha nya kanina.

" Galit na galit na ba ang doggie na yan?" Tuloy na pag-aasar ko dito na naging dahilan ng pagkasakal ko ngayon.

Dahil sa pagkaasar talo ng aso na ito. Inisang hakbang nya ako at biglaang sinakal.

" E-ehhm... Ito lang ba kaya mo? " Natatawang tanong ko dito bago ko ito binigyan ng head bat sa ulo.

Mabilis na napalayo kami sa isat-isa. At ako naman ngayon ay sapo-sapo ang ulo dahil sa sakit ng pagkauntog ko sa matigas na bungo ng hayo na'to!

Parang bato yung bungo.

" Anong nangyari dito?" I heard Kuya Louie said.

Dahan-dahan akong tumingin dito na mabilis na naglalakad patungo sa direksyon namin.

" Bakit kayo namimilipit sa sakit dyan?" Mabilis na tanong nito sa amin.

" Yung ampon kasi na iyan eh. Hinead bat ako!" Parang batang sumbong ni Lenard sabay turo sa akin.

Binigyan ko nalang ito ng isang matigas na f*ck you bago dahan-dahan na tumayo.

" Sinakal kasi ako ng aso na yan!" Inis na sumbong ko.

Hindi pa rin talaga nagbabago ang aso na ito! Kapag talaga Asar talo laging nananakit.

" Ampon!"

" Asong ulol!"

" Hindi ka Mahal ng Mama mo kaya ka iniwan!"

" Ikaw naman asong kumakain ng tae!"

" THAT'S ENOUGH! THE TWO OF YOU STOP!" Maawtoridad na sigaw ni Kuya Louie na syang nagpatahimik sa aming dalawa ni Kuya Lenard.

" Hindi na talaga kayo nagbago! Lenard ikaw! Bakit ba ang hilig mong pag-initan si Gwen?!" Tanong ni Kuya Louie sa aso na iyan.

" I'm not the one who should blame here! Dahil umpisa palang kasalanan na nya. She is not my twin! She is not my sister, SHE IS NOT OUR SISTER AND MOST SPECIALLY SHE IS NOT PART OF OUR FAMILY!"

I'm not hurt or shock for what I am hearing from him. I am immune to those words. Since childhood and in my past my life. Bakit ako masasaktan? Totoo naman.

I'm not her sister.

I'm not their daughter.

I'm not part of their family.

Napatunayan ko na yan sa nakaraang buhay ko.