MAVİ UMUTLAR(İslami Yaşantılar Serisi/2) *TAMAMLANDI*

Ⅰ-2/SESLER

✭ ✭ ✭ ✭ ✭

"Ada Hanım...Ada Hanım!"

Başımın dibinde bana seslenip duran hizmetli gözlerimi açmazsam sesi ile beynimi delip geçeceğini söylüyordu alttan alttan. Zonklayan başım için iyi olabilirdi aslında. Off, yine dün gece içkiyi fazla kaçırmıştım.

"Tamam Sarah, git başımdan artık."

"Babanız acilen gelmenizi istiyor Ada Hanım."

Babamın adının geçmesi beni biraz olsun ayıltırken zonklayan başımı yastığın üzerinden hafifçe kaldırıp tek gözümle hizmetliye baktım.

"Neden?"

"Bilmiyorum Ada Hanım. Uyuduğunuzu söylediğimde bile zor kullanmam gerekse de sizi uyandırmamı istedi."

Sarah'dan bir şey öğrenemeyeceğimi anlayınca ona odadan çıkmasını işaret ettim ve kafamı tekrar yastığa gömdüm. Ne vardı acaba bu kadar fazla içecek!

Bir şeyler unutmak için içtiğimi hatırlıyordum ama o bir şeyi hatırlayamıyordum. Amacıma ulaşmış olsam da merak etmiştim şimdi, kim bilir yine ne için içmiştim.

İçmek için bahanem çoktu aslında. Babam bu kadar fazla içmemi istemese de ben her seferinde bir bahane buluyordum. "Rüzgar'la kavga ettik." "Çok sıkıntılı bir gün geçirdim." "Kafa dağıtmak istiyorum." "Ara sıra eğlenmek benim hakkım!" ve daha niceleri.

Babam her seferinde itiraz edecek olsa da annem yanıma destek olduğu için sorun olmuyordu. Her daim benden yanaydı.

O olmayınca da ben naz yapıyordum bu sefer. Biraz şımarıklık yapmam babamın keyfini yerine getiriyor, sonra tüm izinleri alabiliyordum. Ne güzel bir ailem vardı benim böyle!

Gülümseyerek yataktan kalktım. Baş ağrım için dün akşam odama aldığım ağrı kesiciden içtim. Etkisini çabuk gösterirdi umarım.

Akşamdan kalma olsam da babam acil çağırdığı için duş alacak vaktim yoktu. Banyoya geçip sadece yüzüme soğuk su serptikten sonra kurulayıp çıktım. Dün gece giydiğim elbisemi çıkartıp üstüme bir pembe bir atletle altına şort giydim. Aynadan kendime baktığımda fena gözükmüyordum. Böyle bir güzelliğe sahip olup da berbat bir halde bulunamazdım zaten.

Gururlu bir ifadeyle gülümsedim. Babamın yakışıklığı annemin güzelliği bana baya bir geçmişti. Baya güzel bir ailem vardı benim!

Odamdan çıkınca babamın nerede olabileceği takıldı. İki şansım vardı ama biri bir üst katta olan çalışma odası, biri de bir girişte bulunan salondu. Neden böyle ara bir yerdeydim ki ben?

Alt kata inmek daha kolay olduğu için merdivenlere yönelip alt kata giden basamakları indim. Salona doğru giderken Sarah'la karşılaştım. "Babanız salonda Ada Hanım." dedi.

Doğru gelmiş olduğuma sevinerek salona geçtim. Babam en sevdiği koltuğunda oturmuş, elindeki tabletiyle ilgileniyordu. Duruşu bile ayrı bir karizmatikti adamın ve ben bu adamın kızıydım.

"Babaların en yakışıklısı, beni çağrımışsın."

"Çağırmasam yanıma uğrayacağın yok prenses."

"İyi de babacığım sen evde durmuyorsun ki benim evde olduğum saatte. Ne yapabilirim?"

Attığım masum bakışlara dayanamayan babam gülümsedi. Ben de ona gülümseyip tam yanına ilişip kollarımı bedenine sardım. Gözüm direk tabletin ekranına kaymıştı. İşle alakalı olduğunu görünce yüzümü buruşturup ekrandan gözlerimi aldım. Bu yaşıma kadar babamın yaptığı işten anlamamıştım. Bu yüzden de hiç sevmiyordum da.