Gözlerim hep onu arar, ona bakar ve onda huzur vuku bulurdu ama hayatın bana sunduğu imtihan acı bi ders vermişti ve ben aynı hataları defalarca kes yapacak kadar saf değildim veya fazlasıyla saftım
Ben derken kastettiğim annemdi çünki o benim, ben onun ruhunu yaşatıyorum! O gençliğin getirdiği güzelik ve duygularla çok hata yaptı, onu gören gözlerim sevmenin fazlasıyla hata yaptırdığını farketirdi.
Yine dönmek istediği kişi babam oldu ama onu öldüren, babamdan vazgeçiren aşkıydı. Ben Savaştan vazgeçerken bile ya annem gibi yaptıysam, ya beni seveni terkedip sonuma koştuysam diye düşünmedim ama şimdi düşünüyordum
Bi geçmişi bi de şimdiki zamanı yaşarken zihnim baya bulanıktı, kalbim Savaşta, gözlerim okyanuslarda
-bu çok saçma
Bence ben savaşı sevdiğime inandırdım kendimi ama yok, o sedece bana değer verdiği için veya başta verdiği değersizliği kendime layik görüpte değerini kazanınca bu duygunun verdiği mutluluğu bırakmak istemedim. Peki ya Ezel, ben Ezeli de sevemezdim.
Ezel benim kaderimdi hissediyordum ama bi yandan da onun benim sonum olduğunu hissediyordum.
O yaz sa ben kış saatiydim, o bi saat ileriyse ben bi saat geriydim çünki ben geçmişten çıkamıyordum
İlerliyemiyecek ve yaza giremiyecek kadar her kötü anı kış mevsiminde yaşadım. Soğuğu iliklerime kadar hissedipte bi kış kadar katı ve soğuk ayrıca acımasız oldum, en çokta kendime karşı...
Hislerim bu gözlerin sonum olacağını söylüyordu veya annemi yaşamak, yaşatmak için onun izinden giden zihnindeki kurguydu!..
Herşey o güzel çehreyi izleyen minik Ezgiyle başladı ve yılarca annesinin gizli aşkı olan mavi kuyunun derinliklerinde işkenceyle son buldu
Son...
Sonsuzluk içindeki son denen noktadaydım.
Keşke o katilin oğlu ona benzemeseydi ve keşke onunla tanışmasaydım ve keşke biraz daha iradeli olsaydım da ona kapılmasaydım.
Sanki kırmızı tonuna kayan gözlerim Onun berak okyanusunu kana bularken, babasıysa karanlığa buluyordu ve bu savaşı ya kan, ya karanlık, ya da berak mavi kazanacaktı
Hepsi tehlikeliydi...
Kazanan olmayacaktı bu savaşı, bu savaş sadece gerçek güç kimdeyse onu ortaya çıkaracaktı.
Nolur karanlık güçlenmesin çünki minik ezgi karanlıktan korkar tıpkı Vilsam gibi.
cüneyt ergün {bilinmeyen saati uygulaması}
Benim bir annem varsa Ezelin' de bir annesi vardı değil' mi! peki iki evli insanı bu sona iten şey neydi ve birbirini delicesine seven iki insan neden başkalarıyla evliydi? Seven sevdiğini hep öldürürdü ama en çokta kalbinde yaşatırdı değil mi!?.
YOU ARE READING
DELİ (DÜZENLENİYOR)
RandomAnnesinin katili tarafından tecavüze uğrayan küçük bir kızın bu yaşadıklarını kaldıramaması ve üstüne üstlük bu olaydan on yıl sonra ona tecavüz eden adama bire bir benzeyen bir adamın karşısına çıkmasıyla büyük bir girdaba hapsolmuştur Ezgi ezip ge...
