End of the Tunnel

02-Tale of the hero

Maisie p.o.v

Pagkatapos mag speech Nung dean daw, Sabi Nung katabi ko. Hinatak nya ako palabas Ng arena na Yun at dumiretsyo kami sa may receptionist. Syempre pumila kami dahil kahit nag madali na sya sa pag labas eh madami na agad nakapila sa bawat desk, kaya Naman rinig ko Ang reklamo nya.

Actually Hindi ko pa Nga alam pangalan nya eh, pero kahit ganun Hindi na ako nag reklamo sa mga pinag gagawa nya saakin. Dahil kung Wala sya baka mamaya pag kamalan pa akong mental patient dahil Wala akong kaalam alam sa paligid ko. Sana patawarin lang ako Ng magulang ko dahil Hindi ko sinunod Yung utos nilang "don't talk to strangers".

Ilang minuto kaming nakapila Ng Makita ko na malapit na Yung turn namin. Mga 5 people nalang. Hindi naman ako nainip dahil Ang Daming ganap sa Buhay nitong Kasama ko, kesyo Ang lucky daw Ng generation namin dahil 4 sa anak Ng main guild Ang magiging ka batch namin. Nakwento din nya kung gano kaganda Ang Buhay nya. Pati favorite color, food, brand of clothes na ngayon ko lang narinig saka birthday nya na mangyayari two months from now. Na invite na nga ako eh. Kulang nalang pati kulay Ng panty nya ipaalam nya saakin.

Turn na nya ngayon. Kaya inintertain na sya Nung receptionist, may mga tinanong sakanya. Ipinin na nya Yung nameplate na ibinigay sakanya sa may uniform nya at dun ko lang nalaman Ang pangalan nya.

{Sofia Milos}

Yun Ang nakalagay,

So her name is Sofia, huh! Now I know what to call her. Hindi ko sya ganong kinakausap dahil Hindi ko Naman alam pangalan nya, pero ngayong alam ko na Hindi parin. Hindi naman sya nag tagal at ako na Ang susunod. Kinabahan ako bigla.

I can't help feeling nervous and excited since this is my first experience of this kind. I have never been to school before - well, not for long. I only attended up to fifth grade in elementary, and after that, I was homeschooled.

"Name?"

Umalis na sa harap ko si Sofia, kaya Naman ako na, tinanong Naman ako agad Ng receptionist, napalunok ako dahil mukang mapapasubo ata ako Dito.

"Maisie?"

Naalala ko Yung pangalan na tinawag saakin ni Sofia kanina, kaya Yun Yung sinabi ko. Sana Walang iBang may pangalan nun para madaling mahanap para Hindi na kaylanganin Yung apilido---

"Maisie?"

Hindi nakatingin saakin Yung receptionist at nakatutok lang Ang mata sa may monitor Ng computer nya Ng inulit nya Yung sinabi Kong pangalan na parang may hinihintay na kasunod.

Hindi ko mapigilan na mapalunok ulit, dahil Hindi ko alam.

Hindi ko alam Yung dapat na kasunod. Hindi ko alam Yung apilido ko, dapat.

Ramdam ko Ang panlalamig Ng mga palat ko at Ng pawis na patulo na sa noo ko Ng biglang may sumingit saamin.

"Dela Rosa. Maisie Dela Rosa Ang name nya"

Napabuga ako Ng hininga Ng Makita ko si Sofia na sumagot dun sa receptionist. Ramdam ko Ang pag kalama Ng kalamnan ko at nabawasan Yung kaba ko. Kinakalma ko Ang sarili ko Ng bigla syang tumingin saakin.

"Ano ka ba Maisie, alam kong Taga countryside ka pero wag ka masyadong kabahan. Ok"

Nilipan nya Ang tingin nya sa may receptionist na nakatingin na pala saamin.

"Sorry, she's from the countryside Kasi kaya medyo shy sya since it's her first time in the central district."

Tumango lang naman Yung receptionist then she continue to type. I'm actually amaze by the technology here. Like for example this computer. It's like a holograph-like sya. Although you can't see what in the monitor kahit kita mo Naman Yung receptionist sa may monitor. Do you get it?