Kahraman Olmak İçin Bir Sebep

13. Bölüm: Sürprizler... İyi ve Kötü

Gri kazak hala James Crane gibi kokuyordu. Yıkamasına karşın koku hala çıkmamıştı.

Roxy gri kazağı ve mavi sweatshirt'ü katlayıp geri vermek üzere paketlemişti. Ayrıca Full Metal Alchemist'in birkaç cildini de poşete sıkıştırmıştı. Ancak hayal mi kuruyordu bilemedi ama Crane kardeşleri bir süredir göremiyor gibi hissediyordu. Artemis ile aynı sınıfta olmalarına karşın ders aralarında kız hayalet misali ortadan yok oluyordu.

Akşam yemeği için aşağı indiğinde annesinin gözlerinin altındaki mor torbalar büyümüştü ve yorgun görüntüsü her zamankinden belirgindi. Baş editörün ölümünden beri aralıksız çalışıyorlardı. Günlerdir evden erken çıkıyor ve geç dönüyordu. Roxy onun yokluğunda yemeği hazırlıyor, onun gelişini bekliyor ve annesinin bir şeyler yediğinden emin olmaya çalışıyordu. Annesinin geçen her gün avurtlarının çöktüğüne yemin edebilirdi.

Arkadaşlarıyla birlikte haberleri endişeli biçimde takip ediyorlardı ancak Super Times gazetesi çarpıcı haberleri yayınlamıyordu baş editörlerinin başına gelenlerden beri.

"Bu akşam Darren'larda olacağım, diğer Ankalarla birlikte. Eve muhtemelen geç dönerim." Annesi dalgın biçimde başını sallarken Roxy onun tabağına pişirmeyi bildiği yegâne yemek olan patatesli köfte servisi yaptı. Annesi bezmiş halde çatalını köftelerden birine batırırken Roxy merakla ona baktı, Super Times'dan artık bir şeyler öğrenemedikleri için belki annesi onu bilgilendirir diye umuyordu, "Soruşturma nasıl gidiyor?"

"İyi değil..." dedi Valerie Steel çatlak bir sesle. "Penteus ile birlikte hala araştırıyoruz ancak olanlar çok tuhaf." Ardından patatesten bir lokma aldı.

"Tuhaf olan nedir?"

"Bunları arkadaşlarına anlatmamalısın. Şu an kimsenin paniğe kapılmasını istemiyoruz." dedi annesi uyaran bir tonla, Roxy başını salladı, "Elbette söylemeyeceğim. Gizli olduğunu biliyorum."

Annesi derin bir soluk aldı ve saçlarını tepede bir topuz yaptı, yorgunluğu ve mutsuzluğu onu olduğundan daha yaşlı gösteriyordu. "Ne zaman bir baskın yapsak suçlular sanki buhar olup uçuyorlar. Orayı talan etsek bile bulamıyoruz. Konsey bizi bu konuda sıkıştırmaya başladı." Derin bir iç çekti, başını iki yana salladı.

"Editörün ölümü konusunda da bazı tuhaflıklar var. Öldürüldüğü silah basit bir tabanca sanmıştık. Alnının ortasına aldığı normal bir mermi... Kamera kayıtlarına göre baş editör tehlikeyi sezip böceğe dönüşmüş ama buna rağmen S-target mermilerden biriyle vurulmuş. Ve bu teknolojinin tabancalarda kullanılması yasak. Savunma sistemlerinde bile zar zor kullanılan bu yöntemin daha küçük cihazlara implantasyonu daha önce denendi ancak Konsey tehlikeyi sezip bunu yasakladı. Ama gördüğün gibi tekrar üretilmiş..."

"Ateş açıldığında sadece süperleri öldüren ve takip eden bir silah mı?" Bu fikir dehşete kapılmasına sebep oldu. Annesi başını salladı.

"S-Target mermileri, Targequid içerir. Sadece ve sadece süper insan kanıyla tepkimeye giren bir sıvıdır. Sıradanlar için bir meyve suyu kadar zararsız. Bizim içinse zehirden öte. Ancak beş yıldır ortada Targequid yoktu. Demek istediğim Konsey zaten hepsine el koymuştu. Kaçırılmaya çalışılan Targequidleri de bizzat Zelda ve ben yakalamıştık. Ortada hiç kalmamış olmalıydı." Annesi avuçlarının içiyle gözlerini ovuşturdu.

"Sanırım biraz uyumalıyım." Ardından annesi odasına gitmek üzere ayağa kalktı Roxy yemek masasında tek başına otururken endişeyle annesinin gidişini seyretti.

* * * * * * * * * * * * * * *

Ancak Akademi bu sarsıcı olaylardan nasibini almamış gibiydi. Haberlerin özellikle bir süredir hasıraltı edilmesiyle gerçeklerden haberdar yalnızca bir avuç kişilerdi. Roxy ders arasında sınıftan çıkmadan Artemis'i yakaladığında ona paketi uzattı, "Kıyafetlerinizi getirdim, bir süre el koymuş oldum üzgünüm."