Kahraman Olmak İçin Bir Sebep

9. Bölüm: Sarhoş Romeo

 Parti Mark Richards'ın evine düzenlenecekti. Yaklaşık 30 kadar kişinin katılacağını söylemişti Darren. Yani çok kalabalık sayılmazdı. Fakat içerideki insan sayısı asla 30 değildi, en az 50 kişi olmalıydı. Darren'ı görmek için sabırsızlanıyordu. İçeri girdiğinde birçok tanıdık yüz gördü. Herkesle selamlaşırken Darren ve Ulrich'i bira bardaklarının yanında buldu.

"Bu yasal mı?" dedi eğlenerek.

"Süper-insan olmak eşittir süper hızlı metabolizma, yavru kuş. Bize yasal sayılır." dedi Ulrich sırıtarak ve bir bardağı alıp Roxy'ye uzattı. Roxy elbette daha önce de bira içmişti. Ayrıca metabolizma olayı da doğruydu. Süper-insanların sadece darbelere dayanıklılıkları değil, alkole dayanıklılıkları da Sıradanlara göre daha fazlaydı. Roxy'nin gücü çıkmamasına karşın damarlarında akan kan sayesinde Sıradanlardan bir tık daha mukavemetliydi. Yine de güçleri hala olmadığı için büyül bir fark yoktu. Sıradanların durabilitesi 1 dolarsa, Roxy'ninki 1 dolar 25 centti.

"Nasılsın bebeğim?" dedi Darren bir elini kız arkadaşının beline atarak. Diğer elindeki kırmızı plastik bira bardağını tepesine dikti ve ardından Roxy'nin dudaklarına eğildi. Onu uzun uzun öptükten sonra "Senden ayrıldığımdan beri harika bir gün değildi, ama şu an iyileşmeye başladı." Diye yanıtladı Roxy gülümseyerek. Ancak burada olmayı çok da istediğine emin değildi.

Darren kendine yeni bir bira aldıktan sonra Mark'ların evinin arka bahçesindeki havuzun kenarına yürüdüler. Hava karardığı için havuzun lambaları açıktı ve ışıl ışıl görünüyordu. Beraberce yan yana havuzun başında oturdular.

"Field-Run seçmesi günü Ankaları seçtiğine çok mutlu olmuştum biliyor musun?" dedi Darren gülümseyerek. "Bir an Ejderleri seçersin sanmıştım. Biliyorsun çok az kişi alırlar ve o yüzden insanlar tercih etmek isteyebilir. Neyse ki hayal kırıklığına uğramadım."

Roxy bunu garipsedi. Ama devam etti, "Öyle mi? Ejderler hakkında ne biliyorsun?"

"Ejderler dışa çok kapalıdır. Başkanları Leda Gray adlı dördüncü sınıf. Ejderler başkanlığı son sınıfta da sürdürürler. Leda bir süper-kahramanın yanında tam zamanlı staj yapıyor olmalı o yüzden vekili Crane denen oğlan."

"O ve kardeşi birbirlerine hiç benzemiyorlar ha?" dedi Roxy gündüz olanları düşünerek.

"Artemis denen kız çok garip. O punkçı tavrı... Ama James Crane de ondan daha az tuhaflıkta değil. Birbirlerine hiç benzemiyorlar."

"Koyu gözleri hariç. İkisinin de siyaha yakın gözleri."

"Öyle mi? Fark etmemiştim. Zaten pek muhabbetim de yok." dedi Darren konuyu kapatırcasına. Sonra bir bardak daha bira almak için kalktı, o bira masasından döndüğünde Roxy aklına gelmişken sordu, "Field-Run'dan önce seni Anka üniformasındaki logoya benzeyen bir ceketle görmüştüm. Ankalarda olduğunu düşünmüştüm o an ama sen yine de Field-Run ile yaptın seçimini...?"

"Ah, o babamın liseden kalma ceketiydi. Anka kulübü bizim aile geleneğimiz sayılır. Seçilmesem ailenin yüz karası olurdum." dedi sırıtarak. Ama bunun altında acı bir gülüş olduğunu hissetti ister istemez genç kız. Elini sevgilisinin elinin üzerine koydu, "Ankalarda olmasan da benim için bir şey değişmezdi." dedi usulca.

Darren başını salladı, sadece gülümsedi. Roxy onun aynısını kendisi için de söylemesini beklese de mühim değildi...

Belki.

Tam bu esnada hoparlörden kulakları sağır edici bir müzik çalmaya başladı. Mark Richards birden DJ setinin üzerine zıpladı. Onun gücü jet hızında uçabilmekti ve havada bir salto atarak mikrofonu kaptı. İçerideki insanlar yavaş yavaş havuz başına toplanıyordu. Kalabalık Mark'ın konuşmasını dinleyebilmek için DJ setinin önüne yanaştı.