La Mia Luce (Uitgehuwlijkt)

Opening

Ik kan het niet aan,

De stilte,

Zonder jou,
Op een dag kwam alleen jouw naam in mijn leven. De dag werd weer nacht vanaf de opkomst van de zon. Duisternis overspoelde me van alle kanten, overal om me heen, maar het kon mijn morgen niet dekken. Jij die mij met jouw naam in de duisternis opsloot, bracht mij met jou aan het licht. 'Hoe schijnen de sterren als er geen nacht is?' Vroeg je. Je hebt me van zwart en wit laten houden zoals ze zijn. Woorden zeggen soms veel, soms betekenen ze helemaal niets. De stilte heeft ook een taal. En, Elke nacht een morgen.

Heb ik pijn? Ja het is nog niet over, ik raakte er gewoon aan gewend. Ik wilde een gelukkige eeuwigheid van je, geen gelukkig einde, maar dat begreep je niet. Misschien was het de lelijkheid van het leven die je zo mooi maakte. Dat begreep ik niet. Ik vraag me af of je bij me was omdat je gelukkig was of omdat ik gelukkig was? Je hebt het antwoord op deze vraag ook niet achtergelaten. Liefde is niet wat jij in mij ziet, noch wat ik in jou zie. Liefde is wat we samen zien, schat. Onze kijk op liefde is niet dezelfde. Je vroeg me om een ​​perfecte liefde, ik vroeg je om een ​​leefbare liefde. Misschien zeg je tegen me dat ik niet de persoon ben die ik lijk, maar ik denk dat liefde meer dua maken is voor degene van wie je houdt dan je zelf. Terwijl ik zo schoon van je hield, liet je me vies achter en liet je een heel leven achter. Dit leven is niet lang genoeg om je te vergeten, schat. Heb ik pijn? Ja het is nog niet over, ik raakte er gewoon aan gewend.

Yassir Oulad