~11~

30.9K 1.6K 406
                                    

Gurur Merih Karaca;

"Oley be!"

Odamda elimde telefonla durmadan zıplayıp bağırırken salak kuzenim Aslan içeri daldı. Şakınca ve yeni uyanmış şekilde bana bakarken "Ne oluyor lan? Ne bu gürültü?" dedi.

Elleriyle gözünü kaşırken ben hâlâ dans ediyordum. Onu hiç umursamadan dans etmeye devam ettiğimi görünce içeri girip enseme yapıştırdı. Acıyla inlerken ondan uzaklaştım.

"Ne yapıyorsun lan Kedi?"

Ona Kedi dememe daha da gıcık olurken bir tane daha vurmak için elini kaldırdı. Ama hemen kaçtım.

"Ne bu dans sabah sabah Merih? Mal mısın?"

Kimse mutluluğumu bozamazdı. Gerizekalı kuzenim Aslan bile!

" Ne sabahı salak. Öğlen oldu, çocuklar gelecek birazdan. Hâlâ camış gibi uyuyorsun. Her neyse. İsteğimi kabul etti lan!"

Aslan kafası karışmış bir şekilde bana bakarken bense salak salak sırıtıyordum. "Ne isteği?"

"Instagram isteği ne olacak."

Yüzünü sıvazlayıp derin bir nefes aldı. "Kardeşim ağzından cımbızla mı laf alacağım? Tam anlatsana şunu!"

"Şimdi senin geçen gün benim whatsapptan konuştuğun kız var ya."

Biraz hatırlaması için zaman verdim ama o hemen hatırladı. "Şu ismime kötü diyen, bana kuzenini ayarlayacak olan kızı mı diyorsun?"

"Evet o. İsteğimi kabul etti. İnanabiliyor musun Aslan?"

"Sevindim kardeşim. Ben yatıyorum o zaman."

Gülüşüm solarken onun bu tepkisizliğine inanamıyordum. "Si.... git Aslan."

Sinirle onu odamdan attım. Hiç itiraz etmeden çıktı ve odasına doğru gitti.

"Ulan hadi biz annemgil yüzünden anneannemde kalıyoruz bu ayı niye bize yapışıp burada kalıyor ki?"

Odamdan dışarı çıkarken Aslan'a söylenmeye devam ediyordum. "Sultanım biz bu salağı niye eve aldık? Kalsaydı ya sokakta it!"

"O nasıl laf öyle oğlum. Kuzenin o senin."

Mutfakta akşam yemeği hazırlayan anneannemin yanağından öptüm. Saçlarımı elinin tersiyle sevdi ve yemeği yapmaya geri döndü.

"Maalesef sultanım."

Ondan uzaklaşıp masaya oturdum. Sıkıntıyla nefes alınca yoğurduğu köfteyi bırakıp bana döndü. "Ne oldu benim torunuma? Hangi utanmaz üzdü benim torunumu?"

"Kızının işleri sultanım. Davayı biliyorum. Saklamana gerek yok."

Yüzü gerildi. Sonra hüzünle bana baktı. "Aman be oğlum boşver. Ben giderim ne olacak. Bana da gezme oluyor."

Onun her şeyi pozitif hale getirmeye çalışması kalbimi parçalıyordu. Bu kadın hiçbirini hak etmiyordu.

"Anneanne biz eve dönelim. Böylesi daha iyi olacak."

Ellerini beline koyup kaşları çatık bir şekilde bana baktı. "Ölürüm de bırakam sizi! Gelsin alabiliyorsa alsın."

Onun sinirlenmesine gülmeden edemedim. Ben kahkaha atarken onun da benimle kahkaha atması bir oldu. Beraber gülerken zil çaldı.

Gidip kapıyı açtım.

"Abi şu gerizekalıyı al başımdan."

"Asıl gerizekalı sensin İdil."

Bir Küçük Market Meselesi (Texting)Onde histórias criam vida. Descubra agora