Burning Flame Of Lying [Redvein Crescent Series #1]

Chapter 6

Present
______

ARAIA

"Araia, kakatapos lang ng laban. Balik ka na dito."

Dinig kong sabi ni Priam. Pabalik na din naman ako sa pwesto namin. Hindi pa din mawala sa isip ko ang nangyari, ang ginawa ni Aldrige.

Oo nga't niligtas ko si Indigo, 'yung pusa niya, pero bakit kailangan pang yakapin ako? I can't see any reasons para yakapin ako ng gano'n gano'n nalang.

Hindi pa din ako makahinga ng maayos dahil siguro sa ginawa niya. Grabe ang epekto nito sa akin, baka hindi ako makapagfocus sa pakikipaglaban mamaya.

Pagdating ko ay nanalo si Gregory sa laban nila ni Vienna at nagpapahinga na ito. Agad naman akong nilapitan ni ma'am Simona at sinabing maghanda na. Inabot na din niya sa amin ang armas na gagamitin namin. Napangiti ako dahil sa armas.

Bow and Arrow.

Pinaliwanag ni ma'am Simona ang mechanics. Sa gubat namin ito gagawin at manonood ang lahat para mabantayan ang kilos namin. Kung sino muli ang unang maka tatlong puntos ay iyon ang mananalo.

Easy.

"Uy, laban na ba ni Araia?" Dinig kong sabi ni Kyrith.

"Oo, naghahanda nalang sila at magsisimula na," sagot ni Priam.

"Hoy Vesper at Rumi, nasa'n kayo? Takasan niyo muna 'yan, panoorin natin si Araia!" Yaya ni Kyrith. Narinig ko ding sumagot ang dalawa.

Inilagay ko ang bag na puro palaso sa likod ko at tinali ang buhok ko. Pinasuot din kami ng gear in case tumagos sa amin ang arrows. Hindi kagaya ng naunang laban na hihinto kapag natutukan na ang ulo Ilang beses pa akong bumuntong-hininga pero hindi mawala-wala ang kaba ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa paligsahan o dahil sa nangyari kanina.

Aish, Aldridge let me focus!

"Gregory and Araia," tawag sa amin ni ma'am. "Let the battle begin!"

Ramdam ko na tutok na tutok sa amin ang mga mata nila. Who wouldn't be? As I know, Gregory is kinda famous pero mas maingay ang pangalan ko sa buong Golden Sierra.

Agad akong nagtago sa puno at hinanda ang tatlong arrows. Napatingin ako sa kanan ko nang may arrow na dumaan. Sa kanan niya pala ako tatamaan ah?

I shoot the three arrows on the right side. The first one landed on the tree where he's hiding. Ang isa naman ay pumunta sa likod ng puno at ang isa ay hindi ko na namataan. I smiled when ma'am blow her whistle.

"One point for Araia!"

Everyone gasped when they saw Gregory's situation. Tumama ang arrow sa balikat nito at hindi naalis. Ang iba ay naghiyawan dahil sa ginawa ko. Nagkibit-balikat ako. Welp, the lesson here is don't just throw arrows, nagsasayang ka lang ng lakas.

The next round is kind intense. Ginagaya na din niya ang kilos kong huwag munang tumira. Wala ka bang originality? Err.

That give me a chance to climb up to the tree. Unti-unti hanggang sa makarating ako sa tabi ng kaniyang puno. Saka naman ito lumapit sa dati kong pwesto. Habang papunta na ito doon. I shoot three arrows right from his back. Tumama naman ito lahat, magkakahilera ito pababa dahilan para tuluyan siyang bumagsak dahil sa lakas ng pwersa.

Ma'am whistle and I smiled widely.

"Two points for Araia!"

Bumaba ako sa puno at nagpagpag. Everyone cheered for me, hindi gaya sa nauna na mas binabantayan nila ang kilos. Everyone is screaming my name, chanting it. It makes me feel alive, wanting more to be the North Sun's representative.