Beneath The Clouds (Passion Series #2)

Chapter 26

I know about his bad and good sides. Katulad din ni Van, si Marco ay may pagkaseryoso rin minsan, pero kahit ganoon pa man ay alam niya namang limitahan ang kaniyang sarili pagdating sa amin. He became a joyful one sometimes when he's with us. That's why I don't know what will I do if it was him... the one who texted me using Clarence's phone.

But... it was so impossible that it's really him. Kanina kasi ay hindi naman siya pumasok dito, eh. He just waited for me outside, so it's really impossible, right?

"Call Mr. Montes later, Rai, tell him that I need to talk to him."

I stunned, I couldn't even utter a word when he suddenly demanded out of nowhere. Kahit sa kabila ng kabang nararamdaman ko ngayon, nagawa ko pa rin siyang titigan. Hindi kaya nagdududa rin siya kay Marco?

"I am not sure if it was him, let us confirm everything first," he explained briefly when he noticed my astonishment.

"B-Bakit mo ba siya pinapapunta rito?" I asked him stuttery.

"He was the last person who left my office," he answered. "He went here earlier to tell me that he want to see his records. Pinakita ko sa kaniya 'yong records niya pero kaagad din naman siyang umalis."

"I think, it's really him," I said, almost sa whisper.

"What?" Rence's forehead creased. "How can you say that it's him? We have to confirm first, Rai. Hindi tayo puwedeng magbintang ng wala tayong sapat na ebidensya laban sa kaniya. And he's also your friend, Rai---"

"He called me Rai earlier," I cut him out that made him shut. "H-Hindi ko lang alam kung bakit iyon ang tinawag niya sa akin."

"Then, call him," he commanded. "Hindi puwedeng palagpasin na ito dahil masyado siyang nakakabastos. He can ask you anything, but except that nudes thing. Tatawagan ko lang si Miss Deizel at ikaw naman ang bahala kay Mr. Montes."

"S-Sana hindi siya, s-sana hindi totoo ang hinala at duda natin," I hoped. "Marco couldn't do this to me, right?"

He sighed. "Let us find out later, Rai, alright? Wala tayong magagawa kung siya talaga, matutuwa na lang tayo kung hindi talaga siya. Matalik na kaibigan mo pa rin naman kasi siya, eh."

Tinawagan niya nga si Miss Deizel at sinabing mag-usap mamaya pagkatapos ng klase. Bumalik naman ako sa classroom dahil mukhang may pasok na yata ako sa second sub. Pagkapasok ko sa classroom ay hinanap kaagad ng mga mata ko si Marco.

Nahagip ko rin ang kaniyang paningin ngunit kaagad siyang umiwas ng tingin. Ang lahat ng aking atensyon buong araw ay ibinaling ko kay Marco. Gusto kong basahin ang laman ng isipan niya at halata na parang naiilang siya sa akin sa bawat sulyap ko sa kaniya. Ako muna ang haharapin niya bago niya haharapin si Rence.

Nang matapos ang panghuling klase namin ay natataranta si Marco at nagmamadaling lumabas ng classroom, at dahil mabilis lang din ako. Hinabol ko siya at nang maabutan siya ay hinablot ko ang braso niya at pinaharap siya sa akin. Tiningnan niya ako bago binaba ang kaniyang tingin sa kamay kong nasa kaniyang braso.

"We need to talk," I said in a monotone.

"For what?" he asked but he looks tensed. "Ellai, nagmamadali kasi ako---"

"Nagmamadaling takasan ako? Ganoon ba?" nanunuya kong saad at tumiim-bagang pa 'ko. "I think, we need to talk now, Marco," aniko mayamaya nang hindi siya nakasagot.