Tomorrow

T7

Would've, could've should've|

"Jungkook? Gel canım otur şöyle." Elindeki dosyayı masaya bırakırken oturmuştu.

"Sadece dosyayı bırakmaya gelmiştim."

"Ah, teşekkürler tatlım. Bu evrak işleri beni deli ediyor.Nasılsın?"

"İyiyim hanımefendi, teşekkürler siz nasılsınız?"

"Ben de iyiyim canım. Duyduğuma göre garantiyi kullanmamışsın. Ben bile kullanacağını düşünüyordum."

"Bunun özel bir nedeni yok efendim." Güldü kendini korumaya geçen adama yaşlı kadın.

"Sen de sevecek, özleyecek, endişelenecek biri olmasını özlemedin mi canım? Çok uzun zaman oldu."

"Hayır. Ben dersimi çok uzun zaman önce aldım."

"Bunca yıl intihar edenleri cehenneme pişmanlık yolunda sonsuz yürüyüşe gönderdik. Sonra aklıma bir bölüm geldi. Risk yönetimi bölümü bunu önleyecekti. Sence neden bu bölümü açtım?"

"Dengeyi sağlamak için efendim. Cehennem oldukça doluydu."

"Evet. Peki neden lider olarak onu seçtim?" Jungkook buna cevap vermedi.

"Çünkü öyle pişmandı ki başkalarına yaşayacaklarını en iyi o anlatırdı. Ona hala neden kızgınsın?" Jungkook bu sorunun cevabını çok iyi biliyordu. Hatta yeniden sinirlenmeye başlıyordu.

"Yıllarca benden saklamanıza mı sayayım? Yoksa sana her geldiğimde bana uyumam için saçma sapan şeyler vermene mi? Beni kandırıp ekibime intihar etmedim yalanıyla girmesine mi? Yoksa intihar edip beni yıllarca süren bu acıya mağrum bırakmasına mı? Bana sakın onu savunmayın onu cehenneme göndermemiş olabilirim ama acısını daha derin çıkartacağım." Elini sertçe masaya vurarken kapıya yöneldi kapıda gördüğü bedenin omzuna çarparak giderken onu göndermesi gerektiğini düşünmüyor değildi.

Jimin sinirli olduğu belli olan adamın çıkmasıyla direktörün yanına giderken şaşkındı. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Ne oluyor?"

"Jungkook, düşündüğümden de daha sinirli. Seni affetmesini sağlayamıyoruz."

"Beni affetmesini de istemiyorum zaten benden uzak dursun yeter.

"İkiniz de inatçısınız."

"Beni neden çağırdınız?" Direktör konuşması gereken konuyu hatırlayınca boğazını temizleyerek ciddileşmişti.

"Bir vakayı kurtarmışsın. Duyduğuma göre."

"Evet efendim."

"İnsan içinde güçlerini kullandın mı Jimin?"

Flashback

"Kim Seokjin 30 yaşında. Ünlü bir aşçı. Yemek programında biri alerjisini söylemediğinden dolayı ölmüş. O günden beri insan içine çıkmıyor. Negatif enerjisi %97." Taehyung'un açıklamasıyla bir evin önüne ışınlanmışlardı.

"Gizli göreve girip gözlemlediğimiz zaman daha eğlenceliydi." Hoseok bu işe alışmaya başlamıştı bile.

"Tanrım homurdanmayı keser misin?"

"6 yaşlarında bir çocuğu var. Eşi onu terk etmiş."

"Bu bilgiyi biraz daha erken mi söyleseydin acaba?"

"Neden kapasiten almadı mı?" Taehyung ve Hoseok'un atışması ile gözlerini apartmana çıkarırken kapının açılma sesini duymuştu. Seokjin apartman çıkmış koşarken arkasında da oğlu olduğunu düşündükleri bir çocuk koşuyordu.