Chapter 1: She's back

97 6 0
                                    

Clio Draven Lacroix's Pov

I'm currently walking now, getting out of the private plane that i gifted for my self when i turned twenty-one, wearing a black shades that can cover my ocean blue eyes that i used to hide when i was still at the states ruining my own life.

I just stopped from walking and let the gloomy sunset touch my skin while feeling the cold wind, when a question from my self just suddenly poped up in my head.

Is it a new life?

Mabilis na napa ngisi na lamang ako sa kawalan at dahan dahang tinanggal ang shades na suot suot ko bago lumingon sa mga taong naka tayo ngayon at hawak hawak na ang mga gamit ko.

They are complete. Walang labis at walang kulang so i guess the answer of my own question is a no.

That this is not going to be a new life lalo pa ngayong nag kita kita na naman kami ng mga taong kinasusuklaman ng buong pag katao ko.

These traitors...

"Where's my car?"

I seriously asked while looking at them one by one who is wearing the same attire na mabilis rin namang nasagot ng isa sa kanila, making me to glance at this person who has no any emotion seen in his face.

Look who's here.

Cole Tristan Vanidestine...

Halos mapatawa na lang ako ng sagutin ako nito ng diretsyo lamang ang tingin at halatang iniiwasang lumingon sa akin at mag tama ang mga mata namin.

"It's outside of the airport Lady."

"Why didn't you just brought it here? Walking is just gonna waste my time."

Madiin at may halong naiinis na wika ko bago sila matamang tinitigang muli sila ng isa isa pag katapos ko ring maulinigan ang tila ba ay wala manlang galang na sagot nya sa akin.

Are they fvcking kidding me?

They left my car there alone? Outside of this goddamn airport? Damn it.

"Come on. Let's just go there to not waste your time anymore-"

"Didn't you hear what i just said? Clean your ears."

"Lady Cli-"

Fvckin hell-

Nauubusang pasenyang walang lingong hinila ko agad ang baril kong itinago ko sa likuran ko bago ko sya nang gigil na tinutukan nito. Making him to finally looked me into my eyes that i'm surely raging in fire as of now.

"O-Okay... okay... We understand what you want. I'm sorry..."

The tension inside of me is now starting to run into my head.

I can feel my upper body thrembling in so much anger that i just suddenly felt out of nowhere. I clenched my jaw and force my self to put down my gun.

At nung inaakala kong mawawala na ang pang gigil na naramdaman ko dahil nagawa ko ng maibaba ang baril na hawak hawak ko ay sa hindi malamang dahilan tila ba nag kuruon na lamang ng sariling pag iisip ang buong braso't kamay ko ng mabilis na naiangat ko ang baril at walang pag aalin langang naiputok ito.

Making the person infront of me to make a sound as a sign of pain.

"ARGHHH!"

I just greeted my teeth and look away when i saw them immediately rushed to Cole asking him if he was okay, before i speak again. Still avoiding the looks their giving me.

"Get my hella car here. Immediately."

Seconds had passed but no one seems to hear what i said.

All of them still remained unbothered from my words- making me to started to feel the heat rising up through my body again.

Nang gagalaiting naikasa ko na lamang muli ang baril ko at gigil na gigil na tinignan ang mga nabaling nila sa aking atensyon bago ko muling itinaas ang baril na hawak ko na may halong kaunting panginginig dahil sa sobrang pang gigigil na hindi ko naman alam kung saan nang galing.

"Disobeyed me again and this bullets will shot each one of you. I SAID GET MY FVCKIN CAR. NOW. WHILE I STILL HAVE A LITTLE OF MY PATIECE."

"Get the car now-"

"But how about you?! You're freaking hurt for goddamn sake!-"

"OBEY HER! NOW!"

"Fvck!-"

Ibinaba ko na ang baril na naka tutok sa kanya ng mabilis na umalis agad ang dalawa sa kanila na sina Erin at Aries na mag mamatigas pa sana kung hindi ko pa tinutukan ng baril sa ulo si Cole.

"Aren't you going to say sorry to him-"

"Why should i? Tell me. Am i the one who's at fault?"

I coldly ask looking intently into Liv's eyes digging our past.

"You clearly shot him! Everyone sees it!-"

"That's enough Liv. You're not in the right place to say that to her-"

"Really Cole?! After what she did to you- after how she treat us?! Nakaka sawa na yung ugali nya!-"

"Nakaka sawa?"

Hindi maka paniwala at nang gagalaiteng tanong ko rito habang mamatang tinititigan ko sya mula ulo hanggang paa.

"Listen to me Cli she didn't mean it-"

"Didn't? Are you saying that i'm dumb not to see the difference between that person mean it or not?"

"No! I-i didn't say that!-"

I sarcastically laugh before i just seriously looked at them.

"Kung sa tingin nyo pala eh sumusobra na ko- then why don't all of you just leave?? None of you is welcome here-"

.

.

.

"Specially you. Cole. Because betrayal people will always smell- or should i say. Stinks."

Hindi ko na sila pinansin pa at hinintay na lamang ang kotse kong ilang buwan ko ring hindi nagamit bago pabalibag na isinara agad ang pinto at nag umpisang mag maneho na ng walang kahit na ano mang iniiwang salita.

Pabalang na nailing ko na lamang ang ulo ko at mabilis na inilagay ang telepono ko sa aking tainga upang kausapin ang taong halos taon ko ring hindi pinaki ramdaman.

"Hello? Who's this??"

"It's Draven, i just got back to the philippines. Let's meet."

*Toot!* *Toot!* *Toot!*

Pabalang na naitapon ko na lamang ang cellphone ko sa katabi kong shotgun seat at ngi-ngiwi ngiwing napa hawak agad sa tagiliran ko ng maramdamang muli ang sobrang pananakit nito.

Damn fvckin gunshot.

Nailing ko na lanang ang ulo ko bago mas binilis na lang ang ginagawang pag mamaneho ng mapansing naka sunod na naman sa akin ang anim na sila Cole, Erin, Liv, Owen, Tyson and even Aries.

These people...

The Significant CLIO DRAVEN: Heiress of HelliacéWhere stories live. Discover now