Five nights at Freddy's: het hele verhaal • FNAF boek 1 (voltooid)

39. Nacht 4 • Mike

"Piep... Piep..."

Oh alsjeblieft Loena, neem op!

"Hallo, dit is de voicemail van Loena Smith! Laat een ber..."

"Kutzooi!" Schreeuw ik.

"Moaaaah..."

Oh mijn god. De gaap. Snel check ik de lichten aan de rechterkant, en inderdaad: Chica staat er. Oké Mike, je moet nu beginnen, anders ga je de nacht zelf ook niet overleven. En wie weet, misschien leeft Fritz nog. Allerlei vragen schieten door mijn hoofd, maar ik negeer het allemaal. Eerst deze nacht overleven. Het eerste wat ik morgen doe is gelijk naar Jenna gaan om te vragen of ik in de pakken achterin mag kijken. Ik sluit de rechterdeur, en Chica staart me levenloos aan. Ik kijk voor een paar seconden ook haar kant op, maar besluit dat het slimmer is om gewoon te beginnen. Oké Mike, je kan het.

Stage? Freddy kijkt me aan, Bonnie is weg. Chica staat nog steeds bij mijn kantoor. Backroom? Bonnie is daar. Mooi. Chica? Weg, oké, deur open. Chica kan ik in de keuken horen. Foxy? Het gordijn is nog dicht, mooi. Linker licht. Ho, Bonnie! Deur dicht. Ik wrijf het zweet van mijn voorhoofd, en ga weer verder. Stroom? Zevenentachtig procent. Tijd? Twaalf uur. Bonnie? Weg. Bonnie staat in de kast op camera drie. Mooi. Chica staat in de WC ruimte... Freddy? Oh god, de stage is leeg! Ik check snel alle camera's. Hm... In de dineerkamer zijn er twee lichtgevende puntjes te zien, daar achterin. Zal dat Freddy zijn? Ik klik nu snel op de pirate cove. Mooi, die is nog steeds dicht. Ik haal diep adem. Eindelijk ben ik weer een klein beetje tot rust gekomen. Ik adem diep in. Ik moet Henry echt bellen - maar niet nu.

Het is ondertussen twee uur. Foxy kijkt met zijn sneaky blik door het gordijn. Ik blijf hem aankijken. Hmm... Misschien moet ik de rest even checken. Chica staat in de dinneerkamer, en Freddy is op de WC. Op de meisjes WC, om precies te zijn. Ik check de lichten, maar beide gangen zijn leeg. Mooi. Maar waar is Bonnie dan? Ik kijk op de camera's. Oh shit... Foxy is al op zijn podium gaan staan. Snel klik ik naar de gang. Bonnie staat in het kleine stukje, net voor de blindspot naast mijn kantoor... Hij doet... Raar. De rare gapen zijn ook vanuit de hal te horen, alsof... Er een kind kreunt. Ook twitched zijn hoofd als een gek. Dit is te creepy. Ik went me er snel van af en kijk even naar de hal.

Holy shit, Foxy rent! Hij komt me halen! Snel klik ik de deur dicht.

"BOEM".

Mooi zo.

Het is drie uur, ik heb nog vijfenveertig procent, en één van de deuren moet dicht blijven vanwege Bonnie... Waar zal de rest zijn? Foxy gluurt vanuit zijn gordijntje recht de camera in. Ik check de Eastern Hall. Chica... Ook zij is aan het twichen, en maakt rare, kreunende geluiden. Ze geven me de rillingen. De tekeningen aan de muren - ze zijn veranderd. Er hangen nu een stuk of vijf posters, van een bekend huilend kind...

Die lijkt verdacht veel op de Puppet.

Chelsea Johnson.

Ik schud mijn hoofd. Ik voel me moe, kapot. Ik wil naar huis, naar Loena, naar Henry, Fritz vinden, maar als ik nu weg ga word ik aan stukken gereten. Er is geen andere optie: ik zit hier opgesloten voor de komende twee en een half uur.

Kwart voor vijf. Bijde deuren gesloten. nog achttien procent... Chica is in de keuken. Foxy op zijn podiumpje. Bonnie aan de linkerkant en Freddy aan de rechterkant van mijn kantoor. Ik adem diep in, en zie hoe mijn stroom langzaam afdaalt... Ik kan niks anders dan Loena nu nog een keer proberen te bellen.

"Hallo, dit is de voicemail van Loena Smith! La..."

Alweer! Misschien Henry dan... Ik zoek het smsje op wat ik gister van hem kreeg, en bel het...

"Hallo? Mike?"

"Oh mijn god. Henry... Je moet me helpen!"

"Man... Je weet dat het kwart voor vijf is? Moet je niet werken? Heeft Fritz je trouwens gebeld?"

"Ja, dat is het nou juist... Luister. Fritz is dood, denk ik".

Ik begin weer te trillen.

Het is even stil, en dan klinkt er wat  gestommel. "Nee... Ja, wacht even...

Sorry, dat was Kytthin. Wat zei je nou?"

"Nou... Hij vroeg of ik de pakken wilde checken achterin, er klonk wat gekreun, hetzelfde gekreun als ik altijd hoor van Chica en Bonnie. Er werd op de deur geklopt, en uiteindelijk... Een schreeuw..."

"Oh shit... Ik sta er om zes uur, oké?".

Opgehangen. Nog even volhouden totdat her tijd is dan...

Het is eindelijk tijd, en ik doe de deuren open. Holy shit! Freddy staat daar, en kijkt me levenloos aan. Ik loop heel erg langzaam langs hem, en... Ren naar de uitgang, ren naar de uitgang! Ik smijt de deur open, en adem een diepe hap van de frisse ochtendlucht naarbinnen. Ik ren verder, naar de voorkant, waar Henry zo komt. Maar Henry staat er niet - er staan twee andere mensen.

Jenna en Zack.

Ik verstijf. Weg hier! "Hey, Mike!" Oh shit. Jenna ziet me. "Hai..." Zeg ik ongemakkelijk. Ik sluip naar ze toe. "Alles goed?" Vraagt ze. Ik knik snel. "Dit is Zack, mijn vriend", zegt ze. Ik geef die vuile moordenaar heel snel een hand. Hij draagt een zonnebril, en komt opzich best intimiderend over. "Hey", zegt hij koel. "Gaat het wel, Mike?" Vraagt Jenna. "Het lijkt alsof je een spook hebt gezien!" Ik denk. Ik moet het wel zeggen. "Nou, je weet wel, Fritz Smith, hij..." "Ik moet gaan schat, dag!" Onderbreekt Zack me ineens. Waarom moet dat zo onbeleefd en abrupt? "Oké", zegt Jenna, en ze heeft hem een kus. "Raar", zegt ze. "Maar wat is er nou?"

"Mike!" Henry en iemand anders komen aanrennen. Dat moet Kytthin zijn... Snel wrijf ik een traan uit mijn ooghoek. "Jenna, open de deur", commandeert Henry. Jenna kijkt verbaasd, maar doet het gelijk. Kytthin geeft me een hand. "Kytthin Grey", zegt ze. "Mike Smith", zeg ik snel. "Sterkte", zegt ze. Ik knik als bedankje. "Hij is open", zegt Jenna.

Henry rent naarbinnen, en ik ren erachteraan. "Wat gaan we doen?" Vraag ik. "Precies wat Fritz je vroeg", zegt Henry. "De backroom checken".

We rennen door de dineerkamer, waar alle animatronics weer op hun goede plek staan. "We zijn er", zegt Henry. Hij pakt een speciale sleutel en opent hem. "Zeker weten?" Vraagt hij aan mij. Ik knik. De deur gaat langzaam open. We zetten allebei angstig een stap naar achter wanneer we de binnenkant van de kamer zien.

"Oh mijn god..."

In het middel van de kamer staat een stoel, eentje uit de dineer kamer. Daarop zit... Is dat een levenloos lichaam? Het is vastgebonden met touwen... Ik zet een stap naar voren, en sta nu in het plas bloed wat om het lichaam is gevormd. "Is het hem?" Vraagt Henry met duidelijke angst in zijn stem."Ik... Ik denk het wel", antwoord ik stamelend. Ik bekijk het lichaam. Overal zitten er scheuren in de kleding van het figuur, en verschillende diepe wonden zijn zichtbaar. Alleen op het hoofd... Het is geen mensenhoofd: er zit nu een Bonnie masker opgepropt, waar allemaal bloed op zit. "Het hoofd..." Zeg ik. Henry loopt ernaartoe en rukt het in één keer eraf.

Ik sla mijn hand voor mijn mond om niet te kotsen.

Het hoofd van de dode Fritz Smith word zichtbaar, of tenminste: wat ervan over is. Vermikt, bebloed... Maar dat is niet het raarste: op zijn hoofd zit een briefje geplakt. "Staat daar nou..." Stotter ik.

Henry knikt.

It's me!