𝔽𝕒𝕟𝕕𝕠𝕞 𝕏 ℝ𝕖𝕒𝕕𝕖𝕣

🎮 OLD GAME 🎮 PART 3

(aklımda bir fikir yok. Kısa ve anlamsız olursa üzgünüm.)

Ölü olmana rağmen nasıl canının acıdığını hissedebiliyordun? Vücudundan birşeylerin akıp gittiğini hissediyordun. Bu kandı. Kanın,su ile buluşuyor, berraklığı mahvediyordu. İnsanlar seni ölü zannediyordu ama sen duyabiliyor,hissedebiliyor ve düşünebiliyordun. Belki de ölüm sana anlatılan gibi birşey değildi? Tenine değen suyu hissetmemeye başlamıştın. Artık vücudun suyun içerisinde değildi. Bundan emindin. Gözlerini açmaya zorladın. Ve başardın. Pekala bu seni korkuttu. Öldüğünden emindin ama hala yaşayan bir insanın fonksiyonlarına sahiptin. Elini hareket ettirdin. Yumuşak birşeyin üzerinde duruyordun. Kendini kaldırdın ve etrafa bakındın. Geniş ve güzel tasarlanmış bir odaydı. Ama tuhaf eşyalar vardı. Odanın balkonu vardı. Oradan dışarıya bakıp nerde olduğunu bulabilirdin. Belki biri seni bulmuş ve kendi evine getirmişti? Ya da tüm bu herşey sahteydi ve sen sadece bayılmıştın. Sonuçta hala göletin yakınlarındaydın.

Değildin.

Balkondan baktığında anladın. Sen ne gölün ne de evinin yakınındaydın. Sen dünya da bile değildin. Burası majora'nın maskelerinin evreniydi. Tutunduğun demirleri sıkıyordun. Ve arkandan tekrar o boğucu ses geldi.

"Güzel buldun mu?"

Korku ile arkanı döndün. Yine o kişiydi. Yatağın üzerinde oturuyordu. Göz göze geldiğinizde sırıttı.

"Yeni görünümünü beğendin mi?"

Neyden bahsettiğini anlamamıştın. Bunun sebebi kendine bakmaya fırsatın olmamasıydı. Arkandan sana yaklaştı. Omuzlarından tuttu ve seni boy aynasına yaklaştırdı. Aynada kendine baktın. Yüzün ikiye bölünmüş gibiydi.

(Saç rengi,kıyafet,göz rengi v.b. onlarla alakası yok sadece vücudunuz bu halde. Geriye kalan özellikler size kalmış.)

Aynada görünen kişi sen olamazdın. Sağ koluna baktın. Onlarca göz vardı. Ellerin titremeye başladı.(benimkiler şuan titriyor.) Seni kendine çevirdi. Bileğini sıkıca kavradı ve seni çekiştirmeye başladı. Kısık ve titrek sesin ile ona yalvarıyordun. O ise bunu hiç umursamıyordu. Seni bir kapıdan geçirdi. Ormanlık bir alana gelmiştiniz. İki elini tuttu ve sana baktı. Biraz tehditkar bir sesle konuşmaya başladı.

" Beni iyi dinle Y/N. Ya benimle beraber yaşarsın. Ya da sonsuza kadar acı çekmeni sağlarım."

Yapabildiğin tek şey kabul ettiğini gösteren mırıltılardı...

~•••~

"Anne bu hikaye gerçek mi?"

" Bilmiyorum ama gerçek olduğu söyleniyor."

" Ürkütücü. Ama güzel."

" Pekala şimdi uyku vakti."

İnsanlar Y/N'nin hikayesini bir şehir efsanesine çevirdi. Kimse zavallı kızın çektiği acıya inanmadı. Bunun sadece çocukları korkutmak için uydurulmuş bir masal olarak gösterdiler.

Y/N çocuğun camına yaklaştı. Bir ruh olduğu için onu göremezdi. Aynı şekilde sarışın da cama baktı.

" Senin hayatını beğenmiş gibi duruyor. Bana teşekkür etmelisin. Seni ünlü yaptım!"

Kız iç çekti. Eğer hayır der ve hayatını mahvettiğini söylerse sinirleniceğini biliyordu. Bu yüzden içtenlikle gülümsedi.

"Teşekkür ederim,benjamin."