BEAUTİFUL MEMORİES (Jelena)

BEATİFUL MEMORİES-17

KEVİN'DAN DEVAM

Gece yarısı olmuştu bile ,yaptığım hata yüzünden Kayla ölüyordu fakat Zack yetişmişti. Eğer yetişemeseydi kolyesi kalp işlemini görmeye başlayacaktı yani nefret ettiği birisi çıktığında ölecekti Kayla kolayca. Şimdi uyuyordu ,neredeyse 1 gün uyumuştu. Eddie bana küsmüştü ve konuşmuyordu ona şuan Betty bakıyordu ,oyun oynayıp kahkaha atıyorlardı. Ben kendi odamda cam kenarına oturmuş olan şeyleri düşünüyordum ,çok büyük bir yanlış yaptığımı ve bu yanlışın iki canı almasıyla ödüyordum Zack olmasaydı. Bir anda odamın kapısı aralandı ,hala camdan dışarısına bakıyordum. Giren kişinin düşüncelerini okudum. İçinde küçük bir savaş vardı resmen: "Ama o beni orada öylece bırakıp gitmişti sonrada aramalarıma cevap vermemiş ve üstüne üstlük bana telefonda sinirlenip inek demişti! Aslında okul zamanında değildik ve inek demesi garipti ayrıca komiktide. Ama hala o bir salak! Ayrıca neden odasına geldim ki? Ne diyeceğim ona? Beni orada öylece bıraktın teşekkür ederim mi? Galiba beni fark etmedi ,en iyisi burdan sıvışmak!". Kayla aynen içinden bunları geçiriyordu. Tam o sırada ona seslendim "Kayla! Bakıyorumda ayaklanmışsın." ,sesini çıkartmadan bir kaç dakika öylece durmuştu orada. Bir daha odaklanıp yine düşüncelerini okumaya başladım "Siktir! O benim düşüncelerimi okuyabiliyordu! Salak Kevin ,umarım bunları duyuyorsundur! Tam bir salaksın! Bir dakika Eddie nerede?". Güldüm "Aşağıda salonda Batty ile oyun oynuyor ve bana küsmüş.". Kayla sinirle bağırdı "İyi olmuş!." ardından sinirle kapıyı çarpıp çıktı.

Zaten kalbim kırıktı ,şimdi kalbim daha çok kırılmıştı. Galiba hak ediyordum bunları ,bende tam bilmiyordum. Şimdi karşıma geçip hakaret etseydi tam olurdu. Hak ediyordum aslında ama herhalde bunu yapmak istemiyordu. Aslında ona karşı hislerimi daha kendim bile bilmiyordum ,ona iyi davranıyordum çünkü içimde ona karşı biraz olsun beslediğim bir sevgi vardı.

Ne olmuş yani sevgiye? Kime ne ona karşı biraz olsun sevgi besliyorsam? Neden sevgi peki? Neden nefret veya kin değilde sevgi? Tam o sırada Eddie girdi içeriye ve bağırdı "O çok özel de ondan seni kıt kafalı!". Neler oluyor burda? ,Eddie sırıttı ve "Ben peşini bırakmayacağım ,onu üzmeye hakkın yok!" der demez kapıyı çarpıp çıktı. Hayır suçluydum tamam ama bir insan çocukluktan beri hata yaparmı?. Küçüklüğümden beri hata üstüne hata yaptım ,bu hatalar her şeyden nefret etmemi sağlamıştı. Yılmadan yaptığım hatalarla karşı karşıya gelmiştim , şimdide bir hata yapmıştım ve yüzleşecektim...

KAYLA'DAN DEVAM

Aşağı indim ,Eddie ağlıyordu. Moralim alt üst olmuştu ve herkes buna biraz bir şey ekliyordu ,giderek can sıkıcı olmaya başlıyordu bu durum ,hele ki Kevin o baştan beri bir moral bozucuydu!.

Eddie kafasını kaldırmadan "Annemi istiyorum! Gerçek anne ve babamı! Onların kokularını dahi özledim!". Küçücüktü ama içinde çok büyük fırtınalar dönüyordu anlaşılan. Benimde ondan farkım yoktu anne ve baba özlemi gerçekten bambaşkaydı. Onları hatırlıyordunuz ,çok iyi bir şekilde hemde ,kokularını ,mimiklerini ,sevdikleri ve özenle yaptığı şeyleri hatırlıyordunuz! Hele ki anıları! O baştan aşağı bir yıkım haline geliyordu ,bir an aklınıza geliyordu anılar ilk önce burukça gülümsüyordunuz sonra aklınızdan onları çıkartmaya çabalıyordunuz.

Ama boşa çabaydı ,asla unutamıyordunuz çünkü!. O kadat istiyordunuz ki onları ,bir dilek dileme hakkınız olsa onların geri gelmesini isteyecek kadar ,oysaki o kadar diliyecek çok şey varken sadece onları istiyordunuz çünkü özlem ,kayıp ve acı her şeyi yaptırıyordu insana. Gerçekten her şeyi!. Ben hayatımda çok hatalar yapmıştım ,üzücü ,yorucu ,can sıkan bir süru hata hiç bir tanesiyle bile yüzleşememiştim çünkü içimdeki cesur kız annemler ile gitmişti tabi bazen yanıma uğradığı oluyordu. Bazen. Pek sevmezdim ben o yanımı ,fazla cesurca davranırsam her şey daha beter oluyordu çünkü. Bu hikayenin başlama sebebiydi zaten cesur davranıp hata yapmam. Ama olmuştu bir kere sözümün arkasında duracaktım.