Undiscovered (ON GOING)

5

Nakatitig ako sa repleksyon ko sa mahabang salamin. Minamasdan ko ang bawat bahagi ng katawan ko.

Hubad, walang saplot. Hindi ko alam kung bakit ako sumunod sa asungot na Kade na iyon.

Pumihit ang seradura ng pinto. Gusto kong tumakbo at magtago na lang. Segundo lang nang iluwa ng pinto ang napakagandang nilalang na iyon. Wala syang suot na pang-itaas. Tanging pantalon lang ang suot nya.

Nagtagpo ang mga mata namin sa repleksyon sa salamin. Umiwas ako. Awtomatikong naitakip ko ang mga kamay ko sa dibdib ko at sa maselang bahagi ko.

Nakita ko ang paggalaw ng panga nya. "Take those filthy hands away, don't cover yourself."

Sinunod ko sya. Lumayo sya ng bahagya sa akin at pinagmasdan ako. Tila sinusuri ako. Umiwas na naman ako ng tingin. Ano ba sa inaakala nya ang ginagawa nya? Nakakahiya kaya!

Maya-maya pa't naglakad sya ng mabagal papalapit sa akin. Hinahabol nya ang hininga nya. Nagulat ako ng dukutin nya ang kaliwang dibdib ko.

"Ah," napakislot ako. Nginisihan nya ako. "You look so hot, ahh, fuck, your breast's big and it looks delicious,"

Nagulat ako dahil ibinaba nya ang ulo nya sa dibdib ko at sinubo ang tuktok nito. Sinisipsip nya iyon. Diyos ko, ano ba itong nararamdaman ko. Parang...mababaliw ako.

"Fuck, ang sarap mo!" Tapos ay hinalikan nya ako. Habang hinahalikan nya ako ay nagulat ako nang may daliring pumasok sa loob ko, dahilan para mapanganga ako. Sa pagnganga ko, dali-daling ginalugad ng malikot nyang dila ang bibig ko.

Pilit kong pinigilan ang pagkawala ng mga ungol sa akin. Pero, natalo ako. Natagpuan ko na lamang ang sarili ko na umuungol at hindi na lumalaban. Gusto kong umiyak. Hindi ko gusto itong nangyayari.

Bumitaw si Kade sa akin sandali at akmang huhubarin na nya ang kanyang pantalon nang biglang may kumatok sa pintuan. Halos magtatalon na ako sa pagpapasalamat. Diyos ko, sana hindi matuloy ang balak ni Kade sa akin. Hinding-hindi ko gugustuhing ibigay sa kanya ang matagal ko nang iniingatan. Ibibigay ko lamang ito sa taong mahal ko, at mahal ako. Sabihin na nyang binili ako, pero hindi kasama roon ang puri ko.

"Shit," rinig ko ang mahina nyang pagmura. Nakatingin pa rin sya sa akin. Namumungay ang mga mata nya. Inilagi nya ang paningin nya sa kabuuan ko. Nag-igting ang mga panga nya at pumihit patalikod. Naglakad sya papunta sa may pinto. Agad ko namang kinuha ang kumot sa kama at tinakpan ang sarili ko. Bumungad sa pinto ang isa sa mga serbidora ng mansion.

"King Kade, tumawag po ang daddy niyo. Galit na galit po, nasigawan nga po ako." Pagsusumbong ng serbidora. Nilingon ako ni Kade at nagtama ang aming mga mata. Umiwas ako nang tingin. Narinig ko ang malalim niyang pagbuntong-hininga. Sa pagharap ko sa kanya, hindi na siya nakaharap sa akin, bagkus ay naglakad at nilagpasan lamang ang serbidora. Inismiran naman ako ng serbidora. Mas bata ito kumpara sa ibang serbidora rito, mga kaedad ko nga lamang siya siguro. Siguro akala niya ay nobya ako ni Kade.

Naiwan akong mag-isa sa kwarto. Doon lang nagsink-in lahat sa akin. Ang mga nangyari. Nagsimulang tumulo ang mga luhang kanina'y akala ko hindi babagsak. Gusto kong sumigaw ngayon. Nagsink-in sa akin na, hindi na pala ako ligtas. Na talagang totoo ang mga nangyayari. Na maaaring isang araw, magising na lang ako na wala na ang iniingatan ko. Sumubsob ako sa unan. Ayokong umiyak pero sobrang bigat ng loob ko, na kung hindi ako iiyak ay sasabog ako. Pakiramdam ko, ganap na akong bayaran.

Ano bang ginawa kong masama? Hindi naman ako lumaban ni minsan kila Amang! Naging mabuting anak naman ako, naging mabuting kapatid kay Racquel kahit hindi maganda ang pakikitungo nila sa akin. Bakit kailangang ipagbili ako ni Inang sa Kade na iyon? Talaga bang wala na talaga silang nararamdamang pagmamahal para sa akin?

**

Naramdaman ko ang malambot na palad na humahaplos sa pisngi ko. Sa pagmulat ng mga mata ko, bumugad sa akin ang mukha ni Kade. Napakaamo ng mukha niya pero napabalikwas ako bigla nang maalala ko ang mga nangyari kanina, kung gaano siya karahas, kung gaano siya kaagresibo. Talaga ngang mapanlinlang ang anyo ng bawat tao. Maaaring napakaganda o gwapo nila, na akala mo hindi na sila gagawa ng masama, pero sa likod pala ng napakagandang mukhang iyon ay ang karahasan, kasamaan, galit, bagsik at kalupitan.

"'Wag mo akong lapitan, please..." Pagsusumamo ko. Tumulo na naman ang luha mula sa mga mata ko. Pakiramdam ko ay isa akong tupang walang kalaban-laban sa lobong ito. Sa halip na layuan ako ni Kade, lumapit pa siya lalo. Umatras pa ako hanggang sa maramdaman ko na ang headboard ng malaking kama. Noong wala na akong kawala ay niyakap niya ako. Mahigpit ang yakap na iyon. Ngunit hindi katulad kanina, nakaramdam ako ng kaligtasan sa bisig niya. Pakiramdam ko, walang sino man ang makakapanakit sa akin.

"Shh, don't cry, baby. It's alright..." Bulong niya sa tainga ko. Hinagod niya ang likod ko. Hindi ko alam pero parang mahika, huminahon ako. Bumitaw siya sa pagkakayakap at hinarap ako sa kanya. Hinaplos niya ang mukha ko gamit ang mga palad niya at pinunasan ang mga luha sa pisngi ko. Napapikit ako.

Pakiramdam ko may kuryenteng dumadaloy sa buong katawan ko. Ang mga haplos niya, dinadala ako sa lugar na kakaiba. Binibigyan ako ng kakaibang pakiramdam na sa buong buhay ko ay hindi ko naramdaman. Nanatili akong nakapikit, nakikiramdam. Hanggang sa maramdaman ko ang malambot na bagay na tumakip sa mga labi ko.

Sa pagmulat ng dalawa kong mga mata, nakita ko ang mga mata niyang nakapikit. Malapit na malapit siya sa akin at...

Magkalapat ang mga labi namin.

Hindi ko alam. Pero bigla na lang bumilis ang tibok ng puso ko. Parang nagwawala ito at gustong lumabas mula sa dibdib ko. Pakiramdam ko, inaalon ako sa napakalaking dagat. Kakaiba, nakakapanghina, nakakapanlambot. Kung nakatayo lang ako ngayon, paniguradong kanina pa ako natumba.

Pagkatapos niya akong halikan ay tiningnan niya ako ng mariin. Mata sa mata. Ang mga mata niya, nakita ko na naman. Ang mata niyang maamo, walang bagsik. Ang mga mata niyang may sinasabi. Ang mga mata niyang nangungulila. Ang mga mata niyang nagpapakita ng pagmamahal.

"I will never make you cry again, alright? Now, just let me hold you through the night." At niyakap niya akong muli. Hindi ko namalayang gumuhit pala ang mga ngiti sa labi ko.