Niech uschną.... (drarry) zakończone (jednak nie)

kwiat dwunasty

Tego dnia zdawać by się mogło, że wszyscy jakimś cudem byli cholernie zmęczeni. Jednak to mogło być tylko wyobrażenie ślizgona. Chociaż może każdy z nich już gdzieś głęboko wyczuwał, że to koniec z plotkami na temat Harrego i jego randek? A może wręcz przeciwnie, wszyscy je ciągle podsycali?

Harry nie zwrócił większej uwagi na lekko spóźnionego Malfoya, jednak Hermiona przykuła do tego uwagę. Wiedziała, że coś jest nie tak. A po chwili już wiedziała co.

Sowa przyleciała z czarnym tulipanem.

- Czarne kwiaty nigdy nie znaczą nic dobrego. - mruknął Ron przeżuwając kanapkę, a Harry tylko przytaknął.

Otworzył kartkę i wcale się nie zdziwił.

To już koniec. To jest już męczące, wszystkie te lata...

Okej, może wzmianki o długoterminości uczuć Potter się nie spodziewał. Od razu tak na prawdę podniósł wzrok na Malfoya, który ten raz nie wlepiał wzroku w stół Gryfonów. I to było już podejrzane. Do końca dnia Harry starał się omijać Draco, co o dziwo było łatwe. Blondyn musiał go również unikać. Wieczorem Harry usiadł w pokoju wspólnym z przyjaciółmi i zaczęli rozmawiać. Wieczór był przyjemny, dopóki nie zeszło na rozmowę o tych cholernych kwiatach.

- No mówię wam, to już koniec. - mruknął Harry wyraźnie niezadowolonych z obrotu sprawy.

- Jesteś idiotą.- powiedział Ron, a brunet tylko podniósł na niego wzrok.

- Harry, po prostu mu to wyznaj. - powiedziała Hermiona.

- C-co? - zapytał zszokowany.

- Nie udawaj. widać, że na niego lecisz. - mruknął Ron szukając czegoś pod kanapą.

Kolejnego dnia więc Harry miał plan. I chciał go wcielić w życie. Wszedł na Wielką Salę trochę spóźniony i od razu pokierował się do stołu Slitherinu. Jego przyjaciele bacznie go obserwowali, mimo wszystko, nie wiedzieli czego mogą się spodziewać po brunecie. Chłopak podszedł bezpośrednio do Draco, a ten wstał.

- Czyżby nasz wybraniec się zgubił? - zapytał oschle jak zwykle, patrząc się mu głęboko w oczy.

- Mam dość ciągłego udawania, Draco. - powiedział to zbyt swobodnie. A ślizgonowi zdecydowanie nie umknęło jak ten drugi go nazwał.

- Co? - zapytał, a Harry go pocałował, łapiąc jedną ręką za kark, a drugą kładąc na policzku. Kiedy blondyn oddał pocałunek, ten położył dłonie na jego biodrach i docisnął lekko do siebie. Oderwali się w końcu od siebie, obaj zszokowani. Jednak cała reszta sali była o wiele bardziej zdziwiona.