REBORN // Peaky Blinders

43

***

Büyük salondaki masada herkes yerini almış , keyifsiz de olsalar birarada oturuyorlardı. Charlie'nin ahırdan gelen kahkaha sesleri haricinde başka ses yoktu.

Geçen akşam Carla anlatmak istememişti birşey. Charlie'ye sarıldıktan sonra odaya çıkıp , orada kalmak istemişti. Bütün günü de odada geçirmişti. Tommy onu yalnız bırakıp şirkete gitmemişti. Ancak fazla iletişim kurduğu söylenemezdi.

Masada otururken , gözü Frances'e takıldı. Çekingen bakışları vardı. Carla ile göz göze gelince dönüp mutfağa ilerledi.

"İzninizle."

Sandalyeyi geriye iterek kalktı. Mutfağa ilerleyip Frances'e bakındı. Köşedeki sandalyede oturuyordu. Carla'yı görünce ayağa kalktı.

"Efendim , birşey mi lazımdı ? Ben getirirdim. "
"Frances , sen iyi misin ?"

Frances'in uzattığı elini tuttu.

"Ben iyiyim peki ya siz ? O adam manyak ! Birşey yaptı mı size ?"
"Yapmadı ama yapmaya çalıştı. Sana zarar vermedi değil mi ? Yalan söylemiyorsun değil mi ?"
"Hayır efendim . Kendime gelince beni bıraktı."
"Tamam..."

Carla mutfaktan çıkmak üzereyken duraksayıp geri döndü.

"Frances , çok özür dilerim. Onun tek amacı benmişim ! Benim dikkatimi çekmek istiyormuş. Bana tecavüz etmeye çalıştı , vurdum ! Charlie'yi bağlamıştı. Sonra ona vurduğum için Charlie'ye zarar vermeyi deneyecekti. Yine vurdum , durmadım Frances ! Birkaç kere vurdum ! Yere düştü ama yine durmadım ! Zaten ölmüştü ve ben vurmaya devam ettim Frances ! Öldürdüm onu ! Birini daha... Charlie herşeyi gördü ! Çocuğa yaşattığım şey hafızasından silinmeyecek ! Grace'e söz verdim ! Kadın benden söz istedi , oğluma iyi bak dedi ! Ama ben çocuğa ne yaşatıyorum !"

Carla sinir krizi geçiriyor gibiydi. Ellerini yumruk yapıp bacaklarına vurmaya başladı sonra da başına.

"Efendim sakin olun lütfen."

Frances ne yapacağını bilemiyordu. Carla kendinden geçerken , arkasından sarılan kollarla durdu.

"Carla , sana bilmeden de söylemiştim ; ne yaptıysan gerektiği içindi."

Yüzünü Tommy'e döndü. Tommy , yüzündeki yaşları sildi.

"Tommy , çok özür dilerim. Kendimi çok kötü hissediyorum ! Elim titriyor baksana ! Daha önce böyle olmamıştı."
"Brian'a inanmıştın çünkü. Bunu haketti Carla , suçlu olan sen değilsin."
"Yine de birini öldürdüm ! Normal gibi davranamayız !"
"Normal demiyorum ama yaşandı ve bitti. O anda takılı kalırsan , devam edemezsin. Bana bak ! Duydun mu beni ? Devam etmek zorundayız. Ve Carla , verdiğin sözü tuttun. "
"Ben onu çok seviyorum Tommy , ona birşey olmasına izin veremezdim. Verdiğim söz bir yana , onu önemsiyorum."
"Biliyorum. "

Carla'yı dudağından öptü , başını göğsüne yasladı.
Polly ve diğerleri de oldukça üzgündü.

"Tanrı günahlarını affetmesin , haketmiş."
"Sana dokunsaydı Carla , zaten sonu bu olacaktı. "

Carla herkeste kısa bir göz gezdirdi. Kimse onu suçlamıyordu.

Polly yanına gelip yanağından öptü.

"Şimdi Carla , ağlama zamanı değil. Bana yardım etmen gereken bir konu var hatırlarsan. Düğünüm de ne giyeceğim konusunda hala seçim yapmadık."

Carla Polly'e gülümseyip sarıldı.

"Şu sikik düğünü yapabilir miyiz artık ! Abarama ile biran önce evlenmek istiyorum."