"By order of the you know who ."
❣️
// Peaky Blinders // Thomas Shelby //
⚠️Küfür , argo ve yer yer +18 içerir. Rahatsız olacaklar okumasın . Sorumluluk kabul etmiyorum.
"Ne bulmayı umuyordun ? Şirket hakkında gizli belge falan mı?" "Gizli olan şeyleri bilirim ben." "Öyleyse neden arıyorsun ? " "Emin olmak için."
Carla derin bir nefes aldı. Sandalyesinde biraz daha arkasına yaslanıp gözünü kapattı.
"Dünkü kağıdı arıyorsun değil mi ? Neden ağladığımı öğrenmek istiyorsun . Klasik Thomas. Sormak yerine kendisi bulmak ister. "Değişmeyen birşeyler var demek ki. " "Boşver , ağlar susarım." "Klâsik Carla. Boşver der ve geçer." "Polis sana neden dokunamıyor ? Parayla satın mı aldın hepsini?" "Birmingham Carla , burası benim şehrim." "Senin şehrin... Senin çeten , senin soy ismin , senin mekanın... Herşey senin . Ne hoş ! " "Sorun ne Carla ?"
Dikleşerek boğazını temizledi. Tommy'e doğru yaklaştı.
"Neden umrunda ?" "Şirketle alakalı birşeyse , yardım ederim." "Değil. " "Sağlık sorunu mu ? Hastaneye götürebilirim." "Hayır." "Hmm... Başka bir borç mu ? Öderim." "A-a , değil. " "Carla... " "Tommy..."
Carla gülümsedi.
"Viski ?" "Ben hallederim."
Tommy ayağa kalkarak raftan iki kadeh aldı. Şişeyi de açarak kadehlere yarım şekilde viski doldurdu. Carla onu dikkatle izliyordu.
Sadece birkaç gün...
Üzerine oturan , lacivert çizgili takımını inceledi. Kıyafetleri her zaman özenliydi. Zayıftı ama cılız değildi. Yapılı bir vücudu vardı. Gömleğinden belli oluyordu. Gömleğin koluna astığı aksesurarı ve yeleğinin yanındaki aksesurarı ona ayrı bir hava katıyordu. Bu dönemde herkes böyle giyiniyordu ama Tommy'e ayrı yakışıyordu.
"Teşekkür ederim Thomas." "Bana Thomas dedin. Şimdi daha da eminim bir sorun olduğuna." "Arthur'un bize engel olduğunu düşünüyordum ama onunla bir alakası yokmuş aslında. Geç kalmışlık mı dersin , tesadüf mü dersin bilemem ama ne dersen de olan şey onunla alakalı değildi. Bu yüzden -" "Bu yüzden onu affettin. " "Evet. Kendini artık sorumlu hissetmemesi gerekiyor. Mektubunu aldım Tommy. "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"... Şimdi mi ?" "Ben de okuyunca öyle dedim biliyor musun ? 'neden şimdi ?'. Geçen gün gittim oraya , ağacın oyuğuna bırakmışsın. Bunca yıl nasıl sağlam kaldı bilmiyorum ama duruyordu öylece. Bekleseydim... Sadece birkaç gün daha bekleseydim... Senin öldüğünü duyduğum ertesi gün gitmemiş olsaydım şehirden..."
Devam edemedi. Boğazı düğümlendi. Aglamak istemiyordu ama nasıl rahatlayacak onu da bilmiyordu.
Yutkundu... Derin nefes aldı... Elleri ile oynadı...
Dolan gözlerini saklamaya çalışsa da süzülen yaşa engel olamadı.
"Çok üzgünüm. Sen bana ulaşmaya çalışmışsın ama ben gitmiştim. " "Başka mektuplar da vardı , Arthur almış olmalı. Hepsi bana geri döndü sonra. Kendini suçlama Carla , olması gereken buydu demek ki." "Kaderci gibi konuşma. Gittiğim için bana kızgınsın. Mektubuna cevap alamadığın için , benden umudunu kestin. O mektubu alabilmiş olsaydım Tommy , herşey başka olurdu. Seni bulurdum , herşeyden önce ölmediğini öğrenirdim ve bunca yılı ölümünü düşünerek geçirmezdim. Yanında olurdum , beraber olurduk. " "Olasılıklar. Hiçbir şeyi değiştirmez." "Artık değiştirmez , doğru. Çünkü sen beni sevmiyorsun artık. "
