REBORN // Peaky Blinders

21

***

"Tanrı aşkına kim neden yapar bunu ? Hem de evin içinde , yemeğine katarak ! Küçücük bir çocuk !"
"Bilemiyorum Pol , sen birşeyler bulabilirsin diye düşündüm. "
"Tommy'e söylemeliyim bunu. Onun haberi var mı ?"
"Hayır , unuttum ona vermeyi. Sana getirdim."
"Çok iyi yaptın , ben araştıracağım. Tommy'e de göstereyim bunu. Aile toplantısı olacak akşam. Sen de gelsen iyi olur , anlatırsın."
"Sana anlattım , sen iletirsin diğerlerine. "
"Sorun ne ?"
"İşle ilgili şeyler Polly , Tommy'nin gözüne görünmesem iyi olur şu sıralar. Ben gideyim artık. Günlerdir koşturmaktan yoruldum. Eve gidip biraz uyumak istiyorum."
"Tamam , görüşürüz sonra."
"Görüşürüz , hoşçakal."

Hava kararırken Carla kendini eve atar atmaz yatağa bıraktı. Öyle yorulmuştu ki...
Tommy'e ağır konuşmuş olabilir miyim diye sorguluyordu kendini ya da daha sakin mi davranmalıydı bilmiyordu. Ancak taşınan şeylerin sadece saman değil , içlerine gizlenmiş silah ve afyon olduğunu öğrenmek hayal kırıklığına uğratmıştı.
Peaky Blinders bunu mu yapıyordu ?
Tommy'nin çabalarından şüphe duymuyordu , o her zaman çalışan biriydi zaten. İstediğini de öyle ya da böyle alırdı ancak doğru yol bu muydu? Gördüğü evi , kullandığı arabayı , büyüttüğü şirketi böyle mi kazanmıştı ?
Bunu sindirememişti , o sinirle de düşünmeden şirketine gidip kağıtları önüne fırlatmıştı. İçerideki adamların da ondan farkı olmadığını düşündü. Onlara da iyice saydırmıştı.
Buna rağmen duymayı hakettiği şey ' zaman kaybı ' mı olmalıydı ? Canı sıkılmıştı.
Tommy ile karşılaşmak mantık dışı bir hareket olurdu. Bu yüzden bulduğu şişeyi Polly'e verdi. Polly gerekli açıklamayı yapardı.

Gelen tık sesi ile kalkıp etrafa bakındı. Kapı tıklatıldı diye düşünerek kapıyı açtı kimse yoktu , pencereden geldi diye düşünerek dışarıya baktı kimse yoktu.
Tık sesi giderek artıyordu ve çoğalmıştı.

"Ne oluyor ?"

Kapıyı açıp dışarıya baktı uzunca. Görünürde kimse yoktu. Gelen giden olmazdı zaten , bu eski eve ya da bu mahalleye gelen olmazdı. Babası ile yaşadığı evde kalıyordu hala.
Carla sesin evin içinden , yakından geldiğini farketti. Odaları dolaşıp sesin geldiği yeri bulmaya çalıştı. Nihayet yatak odasından geldiğini farketti , yatağın altından geliyordu. Eğilerek altına baktı.
Gözleri korkuyla açıldı.
Yatağın altına yerleştirilmiş olan bir bomba olduğunu farketti.

"Aman Tanrım ! "

Odadan koşarak çıkmak üzereyken ayağını takıldı ve düştü. Havaya kalkan bir tahta parçasının ucunu farketti. Onu iyice kaldırarak altındaki şeye baktı.

"Baba ... Demek buraya sakladın ."

Safiri alarak elinde sıkıca tuttu. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Üzerinde geceliği vardı ve bu bomba ne zaman patlayacak bilmiyordu. Hiçbir şey için zamanı olmayabilirdi. Askıdan kabanı alıp evden çıktı.

O anda büyük bir gürültü ile bomba patladı. Carla'yı da uzağa savurdu. Ev alev alev yanıyordu. Carla'nın elindeyse sadece bir safir vardı.
Herşey yanıyordu , alevler büyük bir hızla büyüyordu.

Yavaş yavaş insanlar dışarıya çıkmaya başladı. Alevleri gören söndürmek için kovalarla su getirmeye çalıştı ancak eski bir tahta evdi zaten , yanması ve kül olması kısa sürerdi.

"Kendinizi riske atmayın. Söndürmeye çalışmayın !"
"İtfaiyeyi aradım Carla , gelmeleri biraz zaman alır ama yetişirler. "
"Bay Alfred , yetişilecek birşey kalmayacaktır. Sizler iyisiniz değil mi ?"

Neyseki evler arasında mesafeler vardı da başka eve sıçramıyordu. Bir süre sonra itfaiye gelip yangını tamamen söndürdü. Ancak görünen manzara siyah külden başka birşey değildi.
Komşular onlarla kalmasını istese de Carla , kalacak yerim var diyerek reddetti ve herkesten evine gitmesini rica etti. Evin karşısındaki tümseğe oturup kollarını bacaklarına sardı. Kabanını almak akıllıca olmuştu yoksa üzerindeki gecelik ile donardı. Ayakları çıplaktı , hasta olurdu belki ama kabanı vardı hiç değilse. Yağan hafif yağmura aldırmadı. Gidebileceği yer vardı elbette. White Lion , Nichelson şirketi , liman...
Ancak ihtiyacı olan tek şey Tommy'e sarılmaktı. Sarılsa geçerdi.
Herşey kül olmuştu , annesine ait olan her anı.
Çocukluğuna ait herşey...
İşte şimdi sıfırdan başlamak bu olmalıydı. Çünkü sıfırdaydı.