Chap. 10
Author's Note : Madlang Pipol! H'wag masyado tayong magmadali sa pangyayari..
Napangiwi ng mukha si Shiloh matapos marinig ang sinabi ng ina.
"Nay, okay lang ako. Tsaka, wala akong nararamdamang kakaiba sa katawan ko."
"Anak, meron. At hindi ako mapakali tuwing na iisip ko ang mga bagay na 'yon."
"'Nay, pwede ba hindi pare pareho ang katawan ng bawat tao."
"Tignan mo nga 'yang mga kaibigan mo..NAKAKARANAS NA SILA NG DALAW. Ikaw ni minsan wala pa."
"'Nay, normal lang po 'yon. Malay n'yo bukas o sa makalawa magkakaroon na ako ng UNANG DALAW."
Napaisip nang husto ang kanyang ina.
"Kung sabagay, meron nga akong kakilala na 18 anyos bago dinatnan ng unang dalaw."
"Tignan n'yo. Ang OA n'yo. Relax lang kayo."
Walang nagawa ang ina ni Shiloh kundi ipanatag ang loob nito.
"O sige, mabuti pa umuwi ka na muna ng bahay at asikasuhin ang mga alaga nating baboy. Ibebenta na natin ang ilan sa mga inahing baboy sa susunod ng mga araw. Tsaka, paglutuan mo narin ng pagkain ang Kuya David mo. Siguradong pagod 'yon sa trabaho."
"Opo."
Tumalima naman si Shiloh sa ina. Palabas na sana s'ya ng bakuran nang lumabas si Noah ng bahay.
"Shiloh, sandali lang." Tinawag nito ang dalaga.
"Paki plantsa naman ng polo-shirt na 'to. May lakad ako mamaya." Utos ni Noah kay Shiloh. Tinanggap naman ni Shiloh ang damit at muling pumasok sa loob ng bahay. Tinungo ni Shiloh ang servant's room at doon ginawa ang pinag-utos ng amo.
"Shiloh, pagkatapos paki linis na rin ang sapatos ko." Ibinaba ni Noah ang kanyang sapatos na susuotin.
Pakiramdam ni Shiloh sinasamantala na ni Noah ang lahat. Wala naman magagawa ang dalaga kundi ang sumunod. Nang matapos ang lahat, ibinigay ni Shiloh ang susuotin ni Noah na polo shirt at sapatos.
"May ipag-uutos pa po ba kayo?"
"Wala na." Sagot ng binata.
Tumalikod si Shiloh at dahan dahang umalis. Habol tingin si Noah sa pag-alis ng dalaga. Hindi naman n'ya gusto ang kanyang pinapakita kay Shiloh pero dapat n'yang gawin.
----------------------
Kinabukasan, maagang dumating si Shiloh sa bahay ng mga Aviente. Nagulat na lamang s'ya at nakaimpake ang mga gamit ng mag-anak.
