THE EMPRESS WAS REINCARNATED INTO A PRINCESS

Special Chapter

THE EMPRESS WAS REINCARNATED INTO A PRINCESS
SPECIAL CHAPTER
Lea's/Cattleya's POV
(Present Year 2017)
        Nandito ako ngayon saaking kwarto at nakahiga, gising ako ngayon habang nakapikit pero tinatamad lang talaga akong bumangon

"Lea!!!!!" sigaw ng Nanay ko dahilan upang mainis ako, hayst umagang-umaga sigaw agad ang bubungad saakin

"Lea! gising ka na jan!!! hindi ba't may pupuntahan ka pa!!" sigaw niya dahilan upang tumayo ako at ayusin ang aking higaan tsaka binuksan ang pintuan at naabutan si Mama na galit na nakatingin saakin

"Nagpuyat ka nanaman ba kaya ka late na nagising?!!" galit na tanong niya

"No Mom I was just closing my eyes" saad ko

"Closing my eyes ka jan! 'di ba may pupuntahan ka pa? atsaka magtra-trabaho ka pa edi late ka na!" inis na saad niya saakin

"Mom please I can go to work whenever I want to because I own the company" saad ko dahilan upang mapakamot ito ng kaniyang ulo

"Ay oo nga pala hehehe sorry naman anak" saad niya kaya naman ay napangiti nalang ako

"Bumaba ka nalang kung tapos ka ng magbihis para makakain ka na" saad niya kaya naman ay napatango nalang ako, naligo muna ako bago nagbihis ng panlabas at bumaba na ako ng hagdan at naabutan ang kapatid kong babae na kumakain sa hapag kainan habang nagce-cellphone, mas nauna lang ako ng isang taon sa kaniya

"Kain muna huwag puro cellphone" sermon ko sa kaniya dahilan upang itigil niya ito at kumain, napalinga-linga naman ako at hinahanap si Kuya at mukhang napansin naman ito ni Yena

"Umalis na si Kuya papuntang company" saad niya kaya naman ay napatango nalang ako at kumain, si Mama ay isang sikat na model at si Papa naman ay isang sikat na painter, si Yena naman ay isang singer habang ako ay isang business woman at isang CEO, si Kuya naman ay isa ding CEO nang sarili niyang kompanya.

      Nang matapos akong kumain ay nilagay ko na ito sa lababo tsaka nagpaalam sa kanila

"Ma, Pa, Yena!! aalis na ako ahh" saad ko, lumapit naman ako sa kanila at isa-isa silang hinalikan sa pisngi

"Sige anak ingat ka" nakangiting saad ni Papa dahilan upang mapangiti din ako at umalis na tsaka sumakay sa sarili kong sasakyan, pupunta ako sa isang Museum ngayon dahil gusto kong makita ang mga dating art, paintings at iba-iba pang mga lumang gamit.

    Pagkarating ko doon ay naghanap ako ng pwedeng pagparkingan hanggang sa nakahanap na ako tsaka ko inilagay doon ang aking sasakyan at tsaka pumasok sa loob ng Museum, habang papasok ako ay madami na agad ang nakatingin saakin ngunit hindi ko nalang sila pinansin, nilibot ko ang Museum at namamangha nalang dahil sa ganda ng mga paintings at mga lumang gamit na nandito

"This is the painting of Empress Cattleya and Emperor Anastasius of Rustichelle Kingdom and as we can see here they really love each other just by looking at them" saad ng isang babae habang tinuturo ang isang painting at may mga tao na nakikinig sa kaniya, siguro tour guide siya

"And also beside this painting is the painting of their family, this is Empress Cattleya and beside her is the Emperor Anastasius, and this is their four children, this is Prince Felix Rustichelle, Prince Zachary Rustichelle, Prince Leonardo Rustichelle and Princess Leiticia Rustichelle" saad niya habang tinuturo-turo ang mga ito, hindi ko naman makita ang painting dahil sa dami ng tao kaya naman ay hihintayin ko nalang muna sila na umalis bago ko lapitan ang painting

"And this two are twins" dagdag niya pa

"Wow they are so handsome and beautiful"

"I agree"

"I want to see them in person"

"If only I got to live in the same year as them"

"True" mga sari-sari nilang saad hanggang sa nakaalis na din sila sa wakas kaya naman ay agad kong nilapitan ang painting at napamangha sa ganda nito

"Wow" saad ko at tinitigan itong mabuti, I don't know but it seems so familiar and I don't know why but I want to hug these persons, I just don't know why but I want to cry after seeing these paintings.

    Hinawakan ko naman ang painting ng Emperor at Empress at binasa ang note na nasa baba nito

"To the lovely couple of Rustichelle Kingdom, may your love be everlasting and I hope that you'll be together forever that no one can separate you ever again" saad ng sulat, hindi ko alam pero gusto ko talagang maiyak at gusto ko nalang iuwi ang mga paintings na ito kaya naman ay nilapitan ko ang isang babae na nagbabantay sa Museum na ito

"I want those two paintings, are they for sale?" tanong ko pero napailing lang siya

"I'm so sorry Ma'am but those paintings aren't for sale" saad niya dahilan upang mapasimangot nalang ako, nilapitan ko nalang ulit ang painting at tinitigan ito ng matagal bago napagpasyahan na umalis nalang pero bago pa ako makaalis ay may nabunggo ako

"I'm so sorry Miss I'm really sorry, I just really want to see those paintings" saad ng isang boses na panglalaki

"It's okay" saad ko tsaka tiningala ito, hindi ko alam pero pagkatingin ko sa kaniya ay natulala ako hindi dahil sa gwapo ito pero napaka-pamiliar niya at hindi ko alam pero bigla nalang bumilis ang tibok ng aking puso, natulala din siya saakin kaya naman ay tumikhim ako

"I-It's okay Mr. I know you didn't mean it, besides I understand if you are really rushing just to see these paintings because I admit they are really beautiful and familiar" saad ko pero nanatili lang siyang nakatingin saakin dahilan upang mapatingin din ako sa kaniya, hindi ako naiilang sa mga titig niya saakin bagkos ay gusto ko pa siyang yakapin pero syempre alangan naman na yakapin ko nalang siya bigla ehh hindi ko siya kilala at baka mapagkamalan pa akong isang creep.

"S-Sige aalis na ako" saad ko at aalis na sana ng bigla niya akong hilain saaking kamay at biglang yakapin dahilan upang magulat ako

"Finally..." saad niya hindi ko alam pero nagulat nalang ako ng may maramdaman akong basa sa balikat ko teka umiiyak ba siya?!!

"Finally I found you" saad niya hindi ko alam kung bakit pero naiiyak na din ako, niyakap ko siya pabalik tsaka sinubsob ang aking mukha sa kaniyang dibdib tsaka hindi ko na naiwasang mapaluha din

"Finally I found you, my Wife, my Cattleya" saad niya dahilan upang lalo pa akong mapaiyak, hindi ko alam pero sobrang na miss ko siya, hindi ko siya kilala pero feeling ko matagal ko na siyang nakasama, feeling ko matagal akong nawalay sa kaniya at feeling ko ay siya lang ang lalaking minahal ko, hindi ko din alam pero ang bilis ng tibok ng puso ko

"At last, you've found me" saad ko, hindi ko alam kung bakit ko iyon binanggit pero bigla ko nalang iyon nasabi dahilan upang lalo pa niya akong yakapin at mapaiyak dahilan upang mapaiyak na din ako

"We'll be together again my Wife" saad niya dahilan upang lalo akong mapaiyak at yakapin siya ng mahigpit and then I realized, that's right I shouldn't have forgotten, I shouldn't have forgotten him but then I suddenly remembered

"Anastasius" saad ko at nanatiling nakayakap sa kaniya.

"No matter how many times we've been reborn I promise that I will search for you in the whole world and will still love you no matter what year, month and time we've been reborn." -Anastasius Rustichelle.

"No matter what happen I will always love them forever and it will never change no matter what era or year we are it will never change." -Cattleya Rustichelle.

~~~~~~~~~~~THE END~~~~~~~~~~~.

Authors Note:
       Finally after many years char! Finally after many months of writing this story, finally it came to an end, thank you so much for your never ending supports and for those who waited so long thank you thank you thank you so much for supporting this story and I hoped that you liked this story and will forever love it even though it came to an end.
      
        Thank you very much and I will never forget those who first supported my story and to my readers thank you so much for reading my story, you, my readers are my inspiration on making this story because without my readers then I will never be able to continue to write this story and will never be able to have a motivation to continue this story that's why thank you so much. And yeah I'm glad that I've been able to finish this story that's why thank you.