BOZDOĞAN (EMANET I) [TAMAMLANDI]

~BOZDOĞAN - XVII. BÖLÜM~

Ahmet İhvani - Benim Dünyamda Sen Varsın
...

Yol boyunca sessizliğe bürünmüştü Süheyla. Uzun süredir içinde biriktirip, kendine dâhi itiraf edemediklerini bir yabancıya anlatmak ağır gelmişti genç kadına.

"Süheyla'm iyi misin?"

Tarık birkaç kez daha seslendiyse de yanıt bulamamıştı. Süheyla yola öylesine dalmıştı ki, değil adamı duymak, varlığını bile unutmuştu.

"Süheyla? Süheyla!"

"Hı?" korkuyla irkilen kadın, irileşen gözleriyle baktı kocasına.

"Korkma... Korkma güzelim." sinyal verip sağda durdu. Dörtlüleri yakıp kemerini çözdükten sonra karısına döndü.

"İyi misin?"

"Değilim."

"Konuşmak ister misin?"

Başını iki yana salladı genç kadın.

"Hayır." kuruyan boğazını ıslatmak adına birkaç kez yutkundu.

"Terapiyle mi alâkalı? Bak, eğer seni bu denli rahatsız ediyorsa gitmek zorunda değilsin. Doktorla konuşur, bir hâl çaresine bakarız."

"Gerek yok."

"Süheyla'm, şu haline bak. Ne demek gerek yok!"

Sessiz kaldı Süheyla. Hiç konuşası yoktu.

"Yemeğe gidelim?"

"Lütfen sür şu arabayı, eve gitmek istiyorum."

Karısının durumunu fark eden Tarık, daha fazla üstüne gitmedi. Arabayı tekrar çalıştırdığında kendiliğinden açılan radyonun sesini kısıp yola devam etti. Süheyla transa geçmiş gibiydi. Ne geçtikleri yolların farkındaydı ne de çalan şarkının. Gözleri açık olsa da uyuyor gibiydi.

Araba evin önünde durduğunda hemen inmediler. Süheyla kendinde inecek güç bulamıyor, Tarık da onu bekliyordu.

"Süheyla, geldik."

"Biliyorum..." boş bakışlarını etrafa değdirdi.

"İnmeyecek misin?"

"İnecek gücüm yok..."

"Yardımcı olmamı ister misin?"

"Hı hı..."

Tarık hızla arabadan inip Süheyla'nın kapısını açtı ve kolundan tutup inmesine yardımcı oldu. Süheyla'nın sendelediğini fark ettiğinde ani bir hareketle onu kucağına aldı. Süheyla da bunu bekliyormuş gibi, başını adamın göğsüne yasladı. Burnuna dolan maskülen koku, Süheyla'yı iyice mayıştırmıştı.

Tarık, seri ama dikkatli adımlarla odaya çıkardığı Süheyla'yı yatağa bıraktığında, kadın gömleğini tuttu.

"Gitme..." Tarık şaşırsa da belli etmeden yatağa oturdu. Sırtını yatak başlığına dayayıp bacaklarını uzattı. Süheyla, gitmesinden korkar gibi elini sımsıkı tutmuştu. Elleri öyle küçük ve narindi ki, iki eliyle, adamın tek elini ancak tutup sarmalayabilmişti. Tarık, gözleri kapalı kadının yüzünü okşadı usul usul. Başta çok tereddüt etse de, kadının ipeksi tenine daha fazla karşı koyamamıştı.