သူလြတ္ေပးလိုက္ေတာ့..သဲကကုတင္ေပၚ
ကကမန္းကတန္းထၿပီး...ရြဲ႕ေစာင္းကုန္တဲ့
အဝတ္ေတြကိုျပန္ျပင္ေလသည္...။
ၿပီးေနာက္....
"ေရာ့....ပန္းသီးေလးစားလိုက္ဦး..."
ပန္းသီးပန္းကန္ထိုးေပးကာဆိုလာပါသည္..။
"အာ......"
ကုတင္ေပၚ ေက်ာေနာက္ေခါင္းအံုးခုလို႔
ထိုင္ေနရာကေန....ပါးစပ္ေလးဟၿပီး...
အာ....ကိုသံ႐ွည္ဆြဲေတာ့..သဲ က
ပန္းသီးပန္းကန္ႀကီးအကိုင္လိုက္နဲ႔ျပဴးၾကည့္
လာသည္....။
"ကိုယ့္ကို အ.ေပးေလး....သဲကလဲ...
ျပဴးပဲၾကည့္ေနေတာ့မွာလား..."
႐ုတ္တရက္ႀကီး နဖူးေပၚေရာက္လာတဲ့
လက္ေႏြးေႏြးကေလး...။
သူ႔နဖူးေပၚလက္တင္ကာ...မ်က္လံုးေလး
က်ဥ္းၿပီး အပူခ်ိန္ဆန္းစစ္ေနပံုရတဲ့ သဲ...။
"အဖ်ားလဲမ႐ွိေတာ့ပဲနဲ႔ကို.......ဟြန္း
ကေယာင္ကတန္းေတြျဖစ္ေနေသးတာ
လား...."
ကိုယ့္ကိုၾကည့္ကာ...အတည္ေပါက္ႀကီးနဲ႔
ေမးလာတဲ့ သဲ ရဲ႕စကားေၾကာင့္သူ႔ခင္ဗ်ာ
႐ို ေတာ့မေယာင္ေယာင္နဲ႔ နင္သြားရသည္..။
"ကိုယ္ကဘာလို႔ ကေယာင္ကတန္း
ျဖစ္ရမွာလဲ....ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးခြံ႕ေကြၽးတာ
စားခ်င္ရံုေလးကို..."
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုေ႐ွ႕ကိုတမင္
ထိုးထုတ္ၿပီးခ်စ္စဖြယ္ပံုစံနဲ႔ေျပာပစ္လိုက္
သည္....။
ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ သဲရဲ႕မ်က္လံုးေလးေတြ
ကပိုၿပီးျပဴးက်ယ္လာပါသည္...။
ဆိုဖာေပၚမွာ႐ွိေနမယ့္....ခြၽဲမင္ဟိုကို
မသိမသာလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့...
သူလည္းပဲ...ပန္းသီးစိတ္...
အကိုက္လိုက္ႀကီး...ေၾကာင္ၾကည့္
ေနေလရဲ႕...။
အင္းေပါ့....သူကခပ္မိုက္မိုက္နဲ႔ဂ်စ္ကန္ကန္
ပံုစံ အိုဆယ္ဟြန္းကိုပဲျမင္ဖူးတာေလ...။
အဟက္..... အိုဆယ္ဟြန္းရဲ႕ဒီလိုပံုစံက
သဲေလး အတြက္သီးသန္႔ျဖစ္တည္လာ
တာကိုး....။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ပါးစပ္ထဲကို႐ုတ္တရက္ႀကီး
ေရာက္လာပါေသာ...ပန္းသီးစိတ္...။
"စားမွာသာစားစမ္းပါ...ဟြန္းရာ....
မႀကီးမငယ္နဲ႔ကေလးလိုလုပ္မေနစမ္းနဲ႔...
ေရာ့....."
YOU ARE READING
မင္း!...[COMPLETED]
Fanfictionသြားစမ္းပါ...အို္ဆယ္ဟြန္း...ငါမင္းတို႔လိုလူေတြကိုရြံလြန္းလို႔... သွားစမ်းပါ...အို်ဆယ်ဟွန်း...ငါမင်းတို့လိုလူတွေကိုရွံလွန်းလို့...
![မင္း!...[COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/247690443-64-k242697.jpg)