"ရတယ္ ဆရာအကိုႀကီး။ကၽြန္ေတာ္ ေကာ္ဖီပဲေသာက္လိုက္ပါ့မယ္.."

ခရားထဲက ေကာ္ဖီကို ပန္းကန္ထဲထည့္ရင္း မေန႔က ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔အေလာင္းအစားအေၾကာင္းစိတ္ေရာက္ေနသည္။ကၽြန္ေတာ္ ဘယ့္ကိုမွမရွုံးခ်င္ပါ။

"ဆရာအကိုႀကီးေရာ..ဘာစားၿပီးၿပီလဲ။ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္ပါလား တစ္ခါတည္း.."

"ငါက မနက္စာမစားတတ္ဘူးေကာင္ေလးရဲ့။ကိုးတန္းႏွစ္ ကန္႔ဝင္ကတည္းက မနက္စာနဲ႔ငါကေပါင္းဖက္လို့မရတဲ့အရာေတြျဖစ္သြားတာ.."

"မနက္စာကို ဘုရင္လိုစားရမယ္တဲ့ဆရာအကိုႀကီး။ခႏၶာကိုယ္ေလး မထြားလာတာကလဲ မနက္စာမစားတဲ့အေၾကာင္းေတြပါလိမ့္မယ္။ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိတ္မုန္႔မေကၽြးေတာ့ဘူးလားဗ်.."

အိုးထဲက ၾကက္သားတုံးေတြကို ဆီစစ္ကာ ပန္းကန္ျပားထဲထည့္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ရင္းေကာင္ေလးကဆို၏။

"မင္းပဲ ပိုင္ရွင္ရွိတယ္ဆို။အစားဝယ္ေပးၿပီးစားမလို့လား။ေကာင္းပါတယ္ အဲ့လိုလုပ္တာလဲ။ငါခြဲလိုက္မယ္.."

ေရခဲေသတၱာထဲက ကိတ္မုန္႔ကိုထုတ္လိုက္သည္။ပလတ္စတစ္အထူသားနဲ႔ပါကင္ထုပ္ထားတဲ့မုန္႔က အရသာေကာင္းသလို၊ေစ်းလဲႀကီးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိသည္။ကၽြန္ေတာ္စားေနက် တစ္ရာတန္ကိတ္မုန္႔ေလးနဲ႔ေတာ့မတူေပ။

"ပိုင္ရွင္က ဆရာအကိုႀကီးေလဗ်ာ။ဘယ္သူကမ်ား သူတို့ပစၥည္းကို ကၽြန္ေတာ့္အိမ္လာထားၾကမွာလဲ."

"ငါ.ဒီလိုကိတ္မ်ိဳး တစ္ခါမွမစားဖူးသလို၊တစ္ခါမွလဲ မဝယ္ဖူးဘူးေကာင္ေလး.."

"ကၽြန္ေတာ္ ဝယ္ထားတာ ဆရာအကိုႀကီးအတြက္."

"ဘာအတြက္လဲ.."

သူ႔အတြက္ဝယ္ထားတာလို့ေျပာေတာ့ နားမလည္သလိုကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ရင္းေမးခြန္းေတြထုတ္ေန၏။အလကားမလိုခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ပုံစံမ်ိဴးျဖစ္သလို ေျဖရွင္းခ်က္ကိုလဲ ေစာင့္ေန၏။

"ကၽြန္ေတာ့္အတြက္နဲ႔ပင္ပန္းရလို့ပါ။ကၽြန္ေတာ္အားနာလို့။ၿပီးေတာ့ အျပင္ဆိုင္ေခၚရင္လဲ ဆရာအကိုႀကီးကမလိုက္တာသိတယ္ေလ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ဝယ္လိုက္တာပါ။တစ္ခါတည္းခြဲလိုက္ေလ ဆရာအကိုႀကီး။ကၽြန္ေတာ့္ကိုလဲ နည္းနည္းေကၽြး..."

ချစ်သောကြယ်တာရာ(ခ်စ္ေသာၾကယ္တာရာ)CompletedWhere stories live. Discover now