128.Bölüm
Hayal ettiğimden çok farklı, kabus gibi bir gece bir türlü geçmek bilmiyor!
Arabayla gelip geçtiğim yola odaklanamıyorum istesem de! Gözlerim sıkça yanımda oturup gözlerini kapatmış Beril'e kayıyor! Hiçbir şey söyleyemiyorum, konuşmamam için böyle duruyor biliyorum!
Parmaklarımın arasında ki direksiyonu iyice sıkarken öldürmek istiyorum Suat'ı!
Evet, belki ondan bazı şeyleri sakladık... Ama o anlamsız iki üç geceyi Deniz ona söyleseydi büyük ihtimalle Suat onun şirketimle olan sözleşmesini iptal ettirmeye bile kalkardı! Güya bir gerginlik yaşamaktan kurtardık kendimizi!
Harika bir şekilde kurtardık gerçekten...
Ama... Suat benimle kavga etmeye çalışırken yanımda Beril olmayabilirdi!
Eğer ona laf gelmeseydi yaşananları pek önemsemezdim ben de!
Oysa şimdi... Beril gururu kırılmış, kırgın bir şekilde bana bile bakmazken içim yanıyor! O bu hakaretleri hak etmedi, hepsi benim suçum!
Beril Deniz'i anlayışla karşılamaya çalışırken onun kıskanmasına sebep olmaktan kaçınarak davranışlarıma dikkat edeceğime... Deniz'le olan arkadaşlığımı kesebilirdim! En azından sadece iş yaptığım "Deniz Hanım" olabilirdi!
Bu kadar duyarsız olduğuma, böyle bir ihtimali düşünemediğime inanamıyorum gerçekten! Değer mi, Beril'i bir başkası için üzmeye değer mi?
Değmez... O benim hayatım, kalbim!
Ve her defasında onu bir kez daha üzmeyeceğim dememe rağmen üzdüm! Yeniden ve yeniden! Buna bir son vermek zorundayım artık! Vereceğim de... Hem de hemen!
Arabayı bu düşüncelerle sonunda evimizin bahçesine sokuyorum ama hemen gözlerime boş güvenlik takılıyor. İster istemez hızı biraz daha keserek şöyle bir bahçeye bakıyorum. Tek bir adam bile yok...
Hayret yani! Bütün güvenlik şirketleri böyle salak adamlarla mı çalışıyor yoksa benim şansım mı döndü?
__ Nerede bu aptal herifler?
Kendi kendime fısıldayarak konuşuyorum ama huzursuzlaşıyorum da! Çünkü ne olursa olsun fazla bu kadarı, normal değil. İşlerinden olacağını bile bile nasıl terk edebilirler evi?
Arabayı her zaman ki yerinde durdururken bir an ışıkları tamamen kapalı eve bakıyorum. Başka bir şey olabilir mi?
Aklıma hızla Devrim geliyor... Bu bence çok ama çok küçük bir ihtimal!
Yine de kapının açılma sesini duyduğumda hızla yanıma bakarak arabadan çıkmak için davranan Beril'i kolundan yakalıyorum son an da!
Bana hemen kızgın bir bakış atıyor Beril, hafif bir iç çekiyorum.
__ Sen burada bekle güzelim olur mu? Ben hemen eve, şöyle bir çevreye bakacağım!
Beril'in kızgın bakışları hızla endişeyle kaplanıyor o zaman!
__ Neden? Güvenlik görevlilerini sen göndermedin mi?
Onun ya üzülmesine sebep oluyorum ya da endişelenmesine... Orası kesin!
Canım benim, sesi bile öyle bir değişiyor ki içim titriyor!
O haline dayanamayarak hemen ona uzanıyor o sıcacık ellerini tutuyorum.
__ Ben gönderdim bir tanem, diyorum daha fazla onu endişelendirmemek için!
Benim ki sadece bir tedbir... Ve... Şey... Arkamdan kapıları kilitler misin?
