Akşam tutulmuş bacaklarımla bankadan çıkarken hafif serin hava beni kendime getiriyor. Hafifçe yağmur atıştırıyor... Derin bir nefes içime çekerken bu havada kesinlikle yürümek istediğimi söylüyorum kendime! Ardından üzerimde ki ceketin önünü kapatarak yürümeye başlıyorum. Ama çok kısa bir zaman sonra hemen yanımdan bir arabanın korna sesini duyarak başımı yana doğru çeviriyorum.
Yok artık... Kabus bu anladım! Bunların hepsi aynı güne gelemez!
Zorla bir nefes alarak duruyorum ve Akın'ın annesi arabanın arka koltuğundan pencerenin camını açarak bana bakıyor.
__ Arabaya bin, konuşacağız!
Tüm sinir bedenimi ele geçirmek üzere! Bir an gözlerimi kapatarak kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum!
__ Hadi, acele et!
__ Prensip olarak, diyorum gözlerimi açarken...
Bana emir verenlerin arabasına binmiyorum!
Yine yürümeye başlıyorum ondan kurtulmak için dua ederek ama olmuyor! Yanımda giden arabanın sesini duyabiliyorum!
__ Arabaya biner misiniz? Hanımefendi!
Fazlaca alaylı, hatta küçümseyici çıkan o tınıyı duymazdan gelerek duruyorum yine...
Kaçmanın faydası yok, nasılsa o arabaya bineceğim!
Kendime cesaret vermeye çalışırken Aysel Hanım arabaya bineceğimi anlayarak kapıyı açıyor. Ben de daha fazla beklemenin anlamsız olduğunu düşünerek arabaya doğru gidip yanına oturuyorum. Arabanın kapısını çeker çekmez şoför hızla gaza basıyor hiç beklemeden! Bense yavaşça yanımda oturan kadının yüzüne bakıyorum.
__ Sizi dinliyorum!
__ Sizin gibiler hiç kaybetmez değil mi? Her istediğinizi eninde sonunda elde edersiniz...
Hafifçe gülümsemeden yapamıyorum bu sözler karşısında...
__ Aslında... Hayatım boyunca istediğim hiçbir şeye sahip olamadım ben! Akın'ı saymıyorum çünkü evlenerek sadece ben kazanmadım, "biz" kazandık!
__ Ağzın düşündüğümden de iyi laf yapıyormuş!
__ Benden onu bırakmamı istemeyin Aysel Hanım... Eğer söyleyeceğiniz buysa zahmet etmeyin hiç, ben hemen burada ineyim!
Aysel Hanım düşünceli bir şekilde iç çekerek sadece bir an dışarı bakıyor.
__ Pekala... O zaman daha önceden senin teklif ettiğin şeyi istiyorum senden! Yani imzanı!
Bunun anlamını çözmem için kısa bir saniye yetiyor bana! Hiç şaşırmıyorum...
__ Aslında... Ben onunla evlenmeden önce evlilik anlaşması yapmamızı istemiştim! Ama Akın bunu kesinlikle istemiyor... Emin olun ben o imzayı atarım ama Akın'ın imzalayacağını sanmıyorum!
__ Öyleyse ona söyleme... Sadece bir yere imza attır ve gerisini bana bırak!
__ Ben, diyorum bu kadarına şaşırarak...
Nasıl attıracağım ki? ... Hem bu arkasından iş çevirmek, onu aldatmak olur!
Aysel Hanım tamamen bana dönerek ruhsuz gözlerini üzerime dikiyor...
__ Eğer böyle bir anlaşma olmazsa Akın'la bir daha asla konuşmayacağım. Bu sana şimdilik önemsiz geliyor olabilir ama ileride Akın için önemli olacak... O ne olursa olsun annesini sever, zaman geçtikçe huzursuz ve gergin olacak! Seni suçlayacak... Demek istediğimi anlıyor musun?
__ Biliyorum... Ama ben...
__ Karar vermen ve imzasını alman için 3 günün var! İyi düşün, yarın seni arayacağım!
Canlarımm, keyifli okumalarr:))
