87.Bölüm
__ Harika! Tek kelimeyle muhteşem!
__ Demiştim ben sana!
Işıl ve İpek’in gülerek devam eden alkışları arasında zarifçe selam veriyorum onlara! Ardından ben de gülerek kemanı masaya bırakarak hemen karşılarında ki koltuğa oturuyorum. Işıl o sırada konuşmaya devam ediyor…
__ Ben pek anlamam klasik müzikten ama bu gerçekten çok güzeldi! Ruhumu okşadın Berilcim, teşekkür ederim!
__ Şimdi bırakın bence beni övmeyi… Eve gelir gelmez elime tutuşturdunuz kemanı! Oysa ben burada merakla romantik bir öykü dinlemeyi bekliyorum!
İpek bu sözlerim üzerine hemen Işıl’a dönüyor.
__ Evet, ben de öyle! Anlatsana biraz… Nasıl evlenme teklif etti, nasıl kabul ettin?
Işıl eskiden olduğu gibi parıldayan gözleri eşliğinde heyecanla bir nefes alıyor.
__ Her şey tek kelimeyle harikaydı ama emin olun beni mutlu eden şey evi süslemesi, yaptığı sürpriz ya da evlenme teklifi değildi! İlk kez… İlk kez gerçekten onun da evlenmek istediğini hissettim. Gözlerine baktım, en küçük bir tereddüt olsaydı asla kabul etmeyecektim ama yoktu! O da en az benim kadar heyecanlı ve istekliydi! Ve… En önemlisi hala pişman olmadı!
__ Yok artık pişman olmak filan, diyorum hemen…
Sizi de mutlu mesut evlendireceğiz biz! Hem de 1 ay içinde… Sahi ne yapacaksınız, bu pazartesi gün alacak mısınız?
__ Evet! Hatta Aytuğ şu anda da düğün planları için birileriyle görüşmeye gitti. Bende seninle geleyim dedim… Ama ısrar etti tek başına gitmek için, sanırım sürpriz hazırlıyor!
__ Ooooo!
İpek’le aynı an da koro gibi çıkan sesimiz üzerine gülüyoruz hep beraber!
__ Eee, annenlere haber verdin mi?
__ Evet, bu sabah verdim! Sanırım pazartesi burada olacaklar… Tabii garip oldu biraz ama annemlere nikah için gün aldığımızı söylemeyeceğiz!
__ Bence de söylemeyin, tatsızlık filan çıkmasın…
Işık başını sallıyor ama bir an da yine heyecanlı enerjisiyle İpek’in bir elini tutup koltukta öne kayarak bana da yaklaşıyor!
__ Kızlar, bakın kaçmak yok! Bizim şahidimiz siz olacaksınız!
