NADİDE

14.BÖLÜM

_________________________________________
Pars'tan Devam:

Lida Çelik'in sesini duyar duymaz küçük elleriyle hemen kulağını kapattı.

Yüzünün aldığı şekil bir şeylerin ters gittiğini anlamamda yardımcı olurken oturduğum yerden kalkıp hızla yanına gittim.

-Bebeğim noluyor, iyi misin?

Sanki beni duyamıyormuş gibiydi. Odanın kapısı kırılırcasına açılırken bakışlarım oraya döndü.

Asel ve Çelik buradaydı.

Şuan onlarla uğraşamazdım o yüzden bakışlarımı hemen küçük kızıma geri çevirdim.

-Bebeğim bana bak hadi. Neyin var hadi söyle bana küçüğüm.

Bana cevap vermeyip elleriyle kulaklarını daha sıkı kapatırken telaşla adını bağırdım.

Bu normal değildi.

Bedenimin hızla yan tarafa savrulmasıyla bunu yapana baktım.

Çelik!

Alev saçan gözleri gözlerimdeyken öfkeyle bağırdı.

-KIZIMA NE YAPTIN PARS! NESİ VAR?!!

Çeliğin yüksek sesini duyan küçüğüm kendini dizleri üzerine bırakırken çığlık attı.

Kalbim korkuyla göğüs kafesimi parçalarken hızla tekrar küçüğümün yanına gidip diz çöktüm.

Yazardan Devam:

Odada bulunan herkesin kalbi korkuyla çarpıyordu.

Ne zamandır görmedikleri kardeşlerini bu halde görmeyi beklemiyordu ikiside.

Pars
-Bebeğim bana bak. Gözlerime bak.

Pars'a ait bu baskın ses küçük kızın istemsiz dikkatini çekerken yaşlanmış gözlerini Pars'a dikti.

-İşte böyle küçüğüm aferim sana. Şimdi derin bir nefes almaya çalış.

Pars'ın duyguları kullandığı bu ses tonuna yansırken, kardeşler şaşırmadan edemedi.

Adamın resmen sesi titriyordu korkudan.

Halbu ki o değil miydi canlarının canını yakmakla tehdit eden adam.

Lida aldığı derin solukla biraz olsun odağını geri sağladı. Ama ellerini kulaklarından çekmedi.

Başı çok kötüydü.

Acı veriyordu ona.

Titreyen dudaklarıyla sadece karşısında gördüğü Pars'a bir adım daha yaklaştı.

-Çok ç çok acıyor b baba.

Pars bunun üstüne küçük kızı hızla göğsüne çekerken kulağına sakinleştirici ufak sözcükler mırıldandı.