gece [boyxboy]

6

Berk gözlerini açtığında bembeyaz bir oda kendisini karşılamıştı, annesi yanı başında endişeli gözlerle bakmaktaydı oğluna. En son okulda olduğunu Berk sonra... 

başını klozetin mermerine çarpmıştı.

zorbalık görürken...

Annesine ne diyeceğini bilemedi Berk, uzun zamandır görmedikleri gerçekleri ebeveynlerinin böyle görmesini istemezdi. Ağzını açıp tek kelime edecek gücü yoktu, hele annesinin yüzüne bakacak suratı hiç yoktu.

Çünkü başını kaldırdığında ağlamaktan şişmiş mavi gözler ve yorulmuş bir surat bulacağını biliyordu.

Kendisini suçlayacaktı, belki suçlamalıydılar ama tek suçlu onlar değildi.

En büyük suçlu Berk'in kendisiydi.

"Bize niye söylemedin, bebeğim?" diyen annesine verecek bir cevabı yoktu. Sadece gözünü kapatıp biraz daha uyumak istiyordu. Biraz daha...

*

Gözünü açmadan önce yakınından gelen fısıltılar duyuyordu Berk. Sesler netleştiğinde abisinin İzmir'den geldiğini anlamıştı, annesiyle konuşuyordu.

"Nasıl bunu fark etmezsin anne?"

"İşler çok yoğundu Derya ve... sınavı çalıştığını zannediyorduk."

"Anne, kafasında beş tane dikiş var! Ölebilirdi! Onu kimse bulmasaydı ölebilirdi kan kaybından ve sizin arayıp oğlunuzu sormak aklınıza bile gelmezdi!"

"Derya..." 

Annesinin titreyen sesine karşı Derya'nın, abisinin beklenildiği gibi öfkesi vardı. Abisi bugüne kadar her zaman koruyucu meleği gibi olmuştu, bu yüzden Berk'in hiç kendisi için savaşması gerekmemişti çünkü zaten onu her zaman savunan ve koruyan birisi vardı.

"O okula dava açacaksınız değil mi?" 

Abisi de en son annesinin ağlayan haline dayanamamış, sesi biraz yumuşamıştı.

"Elbette! Okuldan da alacağız, evde ders çalışmaya devam edebilir."

Derya derin bir nefes aldı, ve "Babamın haberi var mı?"

"Hayır ameliyattan çıkınca söyleyeceğim."

"Tamam ben yanında kalırım, sen git biraz dinlen, bugün senin de ameliyatın vardı." 

Berk daha fazla şey duymak istiyordu ama gözlerinin kapalı olmasından dolayı kendisini tutamadan bir kez daha uykunun kollarına teslim etmişti.