Hera ve Aden

4- Kolye!

Tam 15 dakikadır odamda sadece müzik dinliyordum, belki karnım acıkmazsa dinlemeye devam ederdim. Evde benden başka kimsenin olmayışı nedensizce huzurlu olmamı sağlıyordu.

Müziği durdurup ayağa kalktım, salata yapmak için odamdan çıkıp mutfağa yöneldim.

Önce buzdolabından domates, marul, maydanoz, nane ve son olarak karalahana çıkarıp tezgaha koydum.

Neden müzik eşliğinde yapmıyorum diye düşünüp odamdan telefonumu almaya gittim.

-Bir yeni mesajınız var:

Ana ekranımda yine bir okunmamış iletim vardı.

"Selam!
-Christian."

Christian mı?!

Numaramı nasıl ve nereden bulup
mesaj atmıştı?

Bu çocuk ufaktan beni korkutmaya başlıyordu.

Alıcı: Christian
"Numaramı nasıl buldun?" Gönderildi.

Müziği açıp tekrar mutfağa yöneldim, çalan şarkı 'Boom Clap!'tı.

İlk önce sebzeleri güzelce yıkadım ikinci olarak domatesleri küçük küçük doğradım, sonra ellerimle marul, maydanoz ve naneyi kopararak hazırlamaya devam ettim. Son olarak karalahanayı da doğradım. Doğrama işi bittiğine göre artık salatanın sosunu hazırlayabilirdim.

Telefonun titremesiyle beraber ellerimi silmek için havluya yöneldim.

"Annie'den aldım daha doğrusu o verdi."

Annie ve Christian'nın arasında ne gibi bir bağlantı vardı ki?

Alıcı: Christian
"Neden verdi peki?"
Gönderildi.

Tekrar salataya döndüm, bir an önce yemek yemek istiyordum çünkü karnımdan çıkan gürültü iki boğanın kavga etmesi gibiydi.

💎                      💎                         💎

Saat 21.10 :

Saatlerdir oturmuş baştan "Yüzüklerin Efendisi'ni" izliyor ve yatakta uzanıyordum.

Son iki gündür hayatımın en karmaşık ve korkunç olaylarını yaşamış olmamı bir türlü aklımdan çıkaramıyordum, özellikle de bunların gerçek olma olasılığını düşünmek dahada korkutuyordu beni.

Ondan en son gelecekte iken mesaj almıştım, aradan kaç saat geçmiş olmasına rağmen hala mesaj yoktu.
Merak ettiğim bir düzine soru vardı ama aralarında şu anlık önde olan iki sorunun cevabının hemen verilmesi gerekiyordu:

1- Neden sürekli saat olarak 40 dakika geriye gidiyordum? Ve bu sadece telefonda gözükürken tarihim nasıl asla değişmiyordu?

bu yüzden sürekli gazeteye bakmak zorunda kalıyordum.

2- O duyduğum ses ona mı aitti?
Tam kolyemi çantamdan çırkardığımda duymuştum sesi.
Evet ya kolye!

Hemen yataktan çıkıp çantamın yanına gittim, umarım kolyem yerindedir diye düşünüyordum.

Kalbimin daha hızlı atması ile titreyen ellerimle çantayı açtım.

NE!! Diye öyle bir bağırmıştım ki sesim odada yankılanmıştı.

Kolye çantada yoktu!

Aklım artık almıyordu hemde hiç.

Kolye neredeydi?

NEREDE?

Hemen telefonumu elime alıp Emma'yı aradım.

"Alo! Kolye kayboldu! Evet. Bir hatırlasam işte, bilmiyorum. NE! Neden önceden söylemedin? Tamam o zaman sonra konuşuruz!"