Ya ben 3 bölümü takır takır yazip nasıl 4. bölümde takılıyorum?
***
Kirishimayla doğru düzgün görüşmeyeli tam 1 ay oldu. Zamanının çoğunu Denkiyle geçiriyordu. Eh, bende Dekuyla geçiriyordum. Aramızdaki buzlar tamamen erimişti. Eskisinden bile daha yakındık. İçimde bir yerlerde biri bunu daha önce yapmalıydın diyor. Ama olsun en azından hiç bir şey için geç değil.
Yine uzun geçen bir günden sonra dinlenmek için odama çekildim. Telefonumu kontrol ettim. Gruptan mesaj vardı.
----
BAKUSQUAT💥💣
Mina: Noldu ya hepiniz öldünüz mü
Sero: Ölmüşler galiba
Denki: Ben yaşıyorum
Henüz ölmedim
Mina: Bakubabe ve Kirishima nerde
Yoksa aşk kuşlarımız beraber dolaşıyorlar mı :)))
Bakugou: Bize öyle demeyi kes demiştim rakun göz
Ayrıca Kirishima benimle değil
Mina: Eee odasına baktım orda değildi, seninledir diye bir şey de demedim
Denki: Merak etme benim yanımda
Yoruldu, uyuyor şu an
Sero: Bakugou, Kirishimayla küs müsünüz niye beraber değilsiniz?
Bakugou: Yo değiliz ayrıca sanane
Jirou; Ya beni bu gruba kim aldı
Mina: Artık bizim gruptansın canım
Jirou: Bir sürü aptalın içine düştüm desene
Bakugou: Seni burda zorla tutan yok
Jirou: Bu niye bu gün gereğinden daha fazla asabi
Kocan elden gidiyor diye mi morelin bozuldu ha
Bakugou: Sizinle uğraşamayacağım
Sero: Noluyor be
Mina: Anlamadım ki
Jirou&Bakugou Özel
Jirou: Bakugou
Bakugou: Ne var
Jirou: Artık bazı şeylerin farkına varmalısın
Bakugou: Ne saçmalıyorsun?
Jirou: Kör olmuşsun diyorum
İlerde anlayacaksın ne demek istediğimi
Sadece dikkatli ol
Çevrendeki insanlara dikkat et
Sonradan üzülmeni istemiyorum
Bakugou: Ne demek istediğini anlamadım ama dikkatli olurum
Jirou: Anlıyacaksın bir gün
Umarım o gün çok geç olmaz
----
Jirou'nun ne demek istediğini anlamamıştım ama Jirou genelde beni böyle dostane bir şekilde uyarmazdı. Dikkatli olacaktım ama kime karşı?
Erken bir saatte uyanmıştım. Bu gün Dekuyla sabah koşusu yapacaktık. Kendisinin her sabah yaptığı yetmiyormuş gibi benide sürüklüyordu. Hızlıca üstümü giydim, dışarı çıkmak için kapıyı açtığımla enerjik bi Deku görmeyi beklemiyordum.
"Günaydın Kacchan!"
"Günaydın."
"Hazır mısın?"
"Evet."
"Hadi o zaman!" diyip kolumdan sürükleyerek yurdun dışarısına çıkardı. Koşuyu yapacağımız yere geldik. Önce sakin başlamıştık sonra yarışa dönmüştü bu koşu. Kazanan yoktu çünkü ikinizde o kadar çok koşmuştuk ki agaçların dibine yığılıverdik. İkimizin kafasıda birbirine değiyordu. Kafamı yana çevirip ona baktım. Gökyüzünü izliyordu. Kafasını bana doğru çevirdi. Ona baktığımı anlayınca doğruldu birden.
"Geri dönelim. Geç kalırsak Aizawa-sensei bize kızar." dedi. Beraber yurda döndük. Duş alıp okul formamı giydim. Tam çıkacakken Kirishimayla karşılaştım.
"Günaydın." dedi bana gülümsiyerek. Normalde ona kızgındım. Uzun süredir Denkiyle ve beni boşluyordu. Ama şu anki gülümsemesi tüm kızgınlığımı unutturdu.
"Günaydın." dedim biraz sert görünmeye çalışarak.
"Şey.. Seni bu aralar biraz boşladım biliyorum ama özür dilerim. Denki'nin biraz problemleri vardı. Ona destek olmaya çalışırken seni göz ardı ettim. Özür dilerim."
"Tamam, sorun değil."
"Kendimi nasıl affettirebilirim acaba?"
"Bilmem, akşam odama gel o zaman konuşuruz."
"Memnuniyetle." dedi sırıtarak. Elimi uzattım o da elimi tuttu. Böylece sınıfa gittik. Ama içimde nir huzursuzluk vardı. Sanki biri bizi izliyormuş gibi. Arkama baktım ama kimse yoktu. Sadece Todorokiyle konuşan Deku vardı. İçimde kurduğumu düşünüp boşverdim.
***
Bekletip bekletip kısa bölüm yazmak tamda benim işimdir. Ani gelen bi ilhamla ve canım arkadaşımın o güzel tehtidiyle yazdığım bir bölüm oldu.
Bu gün Bakugou'nun ne kadar ķör olduğunu gördünüz. Sarışınların 2 kuralı vardır; Ya aptal olacaksın ya kör. İkisinede sahip maşşallah. Boş yaptım.
Neyse diğer bölümde görüşürüz 🌈🌈🌈
