A: Ne yaptınız gece?
A: Kelepçeler havada uçuşmuş mu?
+9054...: Hatırlamıyorum ama
+9054...: Omzunda ciddi kızarıklıklar vardı
+9054...: Ona zarar vermiş olabilirim
A: Gerçekten buna mı takıldın
A: Sana aptal derken yanılmıyormuşum
A: Bir şey olmaz
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
💧
Kapıda örtülü kadınla bakışırken yanındaki ak saçlı adam "Yanlış kata mı geldik acaba?" diye mırıldandı. "Oğlanı bir ara bakayım..."
Kadın arkamdan şöyle bir içeri göz attı. Yaşlı insanların Emre'nin evinde bir işleri olduğunu sanmıyordum. Muhtemelen ya alt kata inmeleri ya da üst kata çıkmaları gerekiyordu. Yanlış gelmişlerdi.
"Siz kaçıncı kata gelmiştiniz ki?" diye sordum merakla.
"Burası oğlumun evi Ramazan... Baksana içeriye..." Kadının kendinden emin tavrı beni bile şüpheye düşürdü.
Yoksa içerideki kişi Emre değil de bir başkası mıydı? Ben iki saattir başka bir adamın kız kardeşiyle sidik yarıştırıyor olabilir miydim?
Daha şaşkınlığım geçmeden arkamda bir beden hissettim ve önümdeki yaşlı kadının gözleri parladı.
"Anne... Kapıda kalmışsınız, geçsenize."
Sopa yutmuşum gibi dimdik olurken yüzümün halini tahmin etmek bile istemiyordum.
Anne mi demişti o?
Anne...
Anne demişti, değil mi?
Az önceki kadına anne demişti...
Elimdeki cüzdan yere düştüğünde birkaç kart yere savruldu.
"Anneciğim..." Kadın Emre'yi kolları arasına çekip koklaya koklaya sarılırken kenara kaçtım. "Nasıl özlemişim kuzum benim..."
Annesiydi...
Şu an buradakiler Emre'nin ailesiydi...
Peki benim ne işim vardı burada?
Bamya yiyelim derken başka şeyler yemiştim, iyi mi?
Annesi Emre'yi nihayetinde serbest bıraktığında arka arkaya içeri geçtiler. Ben hala robot gibi durmaya devam ederken Emre elini gözlerime sokarcasına salladı.
"Hey!"
"Ne olur onların ailen olmadığını söyle..."
Hiç de masum olmayan bir gülümsemeyle baktı yüzüme.
"Çok seveceksin."
Boş koridora göz attığımda Emre kaçacak olduğumu anlamış olmalı ki belimden yakalayıp ayaklarımı yerden kesti. Hızlıca kapıyı örterken ayaklarımı ona doğru savurmaya çalışıyordum ama pisliğe dokunmuyordu bile.
"Altı üstü ailemle tanışacaksın yahu... Bu kadar nazlanmana gerek yok."
"Onlara seni koynumda uyuttuğumu söyleyeyim mi? Bak götürürsen söylerim... Bu oğlunuz bana aşık. Deli divane oluyor... Yıllar geçmiş, beni unutamamış diyeyim mi?"
