A: Ne yaptınız gece?
A: Kelepçeler havada uçuşmuş mu?
+9054...: Hatırlamıyorum ama
+9054...: Omzunda ciddi kızarıklıklar vardı
+9054...: Ona zarar vermiş olabilirim
A: Gerçekten buna mı takıldın
A: Sana aptal derken yanılmıyormuşum
A: Bir şey olmaz
...
Önceden sık sık attığım bölümleri hatırlayıp isyan etmeden önce birkaç defa düşünün. Çünkü o yorumları okudukça bölümleri paylaşamıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💧
Emre gözlerini yumup duyduğu sesi sindirmeye çalışır gibi karşımda dururken incecik vücudu olan kızla bakışlarımız kesilmiyordu. Simsiyah saçları, üstünde benim gündüz giyip etrafta dolaştığım pembe elbiselerden vardı.
Kimdi bu?
Eğer on saniye içinde Emre bir cevap vermezse o minik bamyasıyla düğüm atacaktım.
"Emre?" dedim tehlikeli bir sesle.
"Emre bu kim?" dedi kız bize doğru gelirken. Benden bile kısaydı!
Kollarımı birbirine sarıp göğsümün üzerinde birleştirdim. Hesap soran bakışlarımı Emre piçine çevirdiğimde yavaşça geri döndü ve yanına gelen kıza doğru bir adım atıp kolunun altına çekti.
"Abi demeyi unutuyorsun." dedi saçlarına küçük bir öpücük kondururken. Ben daha neye uğradığımı anlamadan kızın masmavi parlayan gözlerini fark ettim. Kanım çekilirken gözlerim kocaman açıldı.
"Bu kim abi?" dedi iğneler gibi. Emre bana döndü. Bembeyaz kesilmiş olmalıydım ki gülecek gibi oldu ama kendini frenledi. "Abi neden kızı öpüyordun?"
"Siktir." diye tısladım dişlerimin arasından. Emre de duyduğu kelimeleri kavradığında kaşlarını kaldırıp kardeşine döndü.
Kardeşiydi değil mi?
Şu an tam karşımda ailesinden biri duruyordu ve ben hala burada bekliyordum. Acilen bu noktayı terk etmem lazımdı.
"Arkadaşıyım." dedim tek nefeste. "Ben kaçayım artık, çok vakit kaybettim. Görüşürüz Yaman bey."
Tam arkamı dönecektim ki kolumdan tutuldum ve geriye doğru çekildim.
"Kız arkadaşım."
"Ne?" Küçük kızla ikimizin de ağzından aynı soru cümlesi fırlarken şaşkınlıktan çenem yere düşmüş olabilirdi.
"Kız arkadaşın mı? Ne demek kız arkadaşın abi? Sen sarı sevmezsin ki?"
"Yani başta evet sevmiyordu ama o zaman da hep saçlarımı asılırdı..."
"Ahu!"
Emre yaptığım imayı anladığında beni uyarırken kardeşine bakmaya devam edip rahatsız olmasını umursamadan sırıttım.
"Abi kızın saçlarını mı asılıyordun? Yuh! Seni anneme söy-"
Kendimi tutamadan kahkahayı basarken kızın masumluğuna bayılmıştım. Küçük değildi. On beşten fazla olduğuna emindim ama biraz masumdu.
Geçmiş ağır ağır zihnime düşmeye başladığında Emre'nin kız kardeşinden bahsettiği anıları hatırladım. Beni evden kovduğu, kendimi sorgulayarak kaza yaptığım o güne gittim.
