Znów umysł atakuje.
Wtłacza poprzez rozkapryszone myśli bezradność do krwiobiegu.
Wyposażony w obusieczny miecz przecina synapsy będące w opozycji do jego projekcji.
Już nie walczę. To go wzmacnia.
Czekam, aż opadnie z sił.
Klatka po klatce ignoruje pojawiające się obrazy.
Walka o świadomość trwa.
Mój bezruch kontra jego nadpobudliwość.
