Elimdeki kağıda bakmaya son verip çıkışa yöneldim. Dış kapıya geldiğimde kilitli olmaması için içinden dua ediyordum. Elimi uzattığım kapının, açılmasıyla adeta havalara uçacaktım. Hemen Bensu'nun yanına koşup sarıldım.
"başardık, başardık, başardık!"
"senin sayende Gece."
"ikimizin sayesinde, hadi hastaneye gidelim."
"şimdi hava karardı. Yarın gidelim."
"hımm doğru hem ilgilenecek kişileri bulmakta zorluk çekebiliriz."
"Gece, ben Savaş'la konuşabilir miyim? kuzenimi çok özledim."
Yüzümdeki gülümsemeyle baktım ona. Birlikte bizim eve doğru yol aldık. Kısa yolculuğun ardından sonunda eve varmıştık. Kapıyı çalmak için kaldırdığım elim, kapının açılmasıyla havada kaldı. Ablam korkuyla karışık sevinçle bana sarıldı.
"neredeydin Gece? Kaç kere aradım seni."
Ablama haber vermeyi unutmuştum. Kim bilir ne kadar korkmuştu.
"arkadaşımla ders çalışıyorduk abla. Dalmışım kusura bakma."
Bana bakmaya son verip dikkatini arkamda kalan Bensu'ya çevirdi. Artık sakinleşmişti.
"ah, arkadaşın mı?"
"evet abla. Bensu." Elimle işaret ettim.
"memnun oldum. ben de Gizem. Gece'nin ablasıyım."
"ben de memnun oldum."
Tanışma faslı bitince içeri girdik. Önce birlikte yemek yedik. Biraz oturduktan sonra ablan yorgun olduğu için odasına gitti. Bensu ile ben salonda oturuyorduk.
"Gece, ne zaman görebilirim."
"sadece sesini duyabilirsin bir de ışık. İkiden sonra çıkıyor."
"her gece ikiye kadar bekliyor musun?"
"bazen uyuyakalıyorum. Bazen de salonda uyuyup saat kuruyorum. Odamda uyuduğum zaman aynanın enerjisinden uyanamıyorum."
"biz de burada duralım o zaman. Uyuruz falan."
"sakin ol. Çok heyecanlısın."
"Savaş'ı çok seviyorum Gece. O benim kardeşim."
Savaş'tan bahsederken adeta gözleri parlıyordu. Savaş ondan büyüktü ama Bensu ondan bahsederken küçük kardeşinden bahseder gibi bahsediyordu.
Saat ikiye kadar film izledik. Konuştuk, biraz uyuduk. En sonunda çalan, çalar saatle birlikte ikimizde ayağa fırladık.
"Zaman geldi, geç kaldık çabuk. Eyvah!"
"sakin ol geç kalmadık gel benimle."
merdivenlere yönelip benim odamın yolunu tuttuk. Kapıyı açıp içeri girdiğimde sanki onu ilk kez görecek gibi heyecanlıydım. Aynanın tam karşısında durduk.
"kayıp ruh, gel bak sana kimi getirdim."
aynada yansıyan ışığı görmemle birlikte, gülümseyerek Bensu'ya baktım.
"Gece seni görmek çok güzel. Kimi getirdin?"
"S..S...Savaş."
"Bensu, kardeşim."
YOU ARE READING
Yaşayan Ruhlar |TAMAMLANDI|
FantasyHapsolan Ruhlar ve Kayıp Bedenler. Ruhlar hapsolduğu aynadan kurtulacak mi? Kayıp bedenler bulunacak mı? Alıntı... Gözleri açıldı. Bana baktı. Aşina oldum gözler bana öfkeyle değil, minnetle ve sevgiyle bakıyordu. Karşımdaki Savaş olmalıydı. Gerç...
