Dance The Pain Away (Social Media Series #1) √

Chapter 24

Chapter 24

Nasa harapan ako ngayon ng salamin. I am wearing a red backless dress na mas nagpalitaw sa kaputian ko. Hinayaan ko lang na nakabagsak ang mahaba kong buhok na curly sa dulo.

Disappointed man sa nangyari pero hindi naman p'wedeng magtapos ang araw ko dahil doon. My family are still here. With me.

N hasn't responded to my texts yet. I'm at a loss for words right now.

Yesterday we're okay and I don't know what happened next. Funny, right?

I'm worried and hurt at the same time. Hindi ko akalaing makakalimutan niya akong i-update sa mga gagawin niya. Well, hindi naman kailangang i-update niya ako sa lahat pero 'yong hindi siya nagparamdam magdamag ay ibang usapan na 'yon.

Maiintindihan ko naman kung magpapaalam siya o kahit magsabi man lang para alam ko kung nasaan siya. Hindi 'yong para akong tangang naghihintay ng text niya. O, kung mayroon pa ba siyang balak mag-text?

Baka kinalimutan na ako.

I looked at the clock. It's already 5pm. But I'm still waiting for him, kahit alam kong malabo na—dahil nagbabakasakali pa rin ako na kaya siya walang text ay mayroon siyang hinandang surpresa para sa'kin.

Mayroon pang natitirang oras, umaasa pa rin akong hahabol siya.

I know N. Sa lahat ng tao, kilala ko siya at hindi niya magagawa 'to  He can't do this to me. Not on my special day.

Zelle, Claire, Jairo and Kevin are already on their way to our house. 

I already message his friends earlier but they also had no idea. Mukhang wala ni isa sa amin ang kinausap ni N.

Ngayong araw din sana makikilala ni Daddy si N, pero mukhang malabo na.

Hindi ko na rin ma-imagine kung ano'ng sasabihin nila Daddy at Mommy kapag nalaman nilang hindi makakarating si N.

I saw myself in the mirror—smiling but crying inside. 

My parents would be disappointed at me...again. What's new, Kia? 

Pretending to be happy is not that easy, huh. 'Yung tipong kailangan mong ipakita sa kanilang maayos ka kahit gusto nang mag-unahang tumulo ng mga luha mo.

Mabuti na lang at sanay akong ipakitang okay ako sa harap ng ibang tao.

N, why did you do this to me?

I'm hoping he has a valid reason for doing this.

Kia:
April 1 is my birthday—April fools day. Answer me, N. Is this some kind of joke? Promise, hindi na nakakatuwa.

Kia:
But still, I'll wait for you.

Kia:
Sana ayos ka lang kung nasaan ka. Pero tangina. Pasuntok, ha?

Bumaba na rin ako nang mag-text sila Zelle na malapit na sila.

I smiled when I saw the decorations we made yesterday.

Sila Conah at Kuya Ian naman daw ay parehong busy kaya hindi sila makakapunta and I understand.

Nang tuluyang makababa ako ay nandoon sina Mommy at ang kaibigan niya, I think she's Zayd's mom. But Zayd is not here. Baka mamaya pa. 

"Nandito na pala si Kia. Kia come here." tawag ni mommy nang makita ako.

I smiled at them.

"This is Kia, my daughter. Kia, this is Clarisse, Zayd's mom." 

"Hi, Kia. You're so beautiful. Manang-mana ka sa mommy mo. Anyways, this is my gift. Happy birthday!" bati niya sabay abot ng regalo.

"Kayo po pala 'yan, Tita Clarisse. Thank you so much po," magalang kong sinabi at niyakap siya. Humiwalay din ako agad at tumingin kay Mommy.