Levi x Reader (Aot x Reader)

Kahvaltı

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Üstümdeki ağırlık beni rahatsız etmeye başladığında elimle üstümdeki şeyi hafifçe ittirdim.

İttirmeme rağmen üstümdeki ağırlık tamamen gitmeyince gözümü hafifçe araladım.

"Levi, kalk üstümden."

Ses çıkarmayınca omuzunu hafifçe sarstım, "Kalksana."

Kaç saattir bu şekilde uyuyorduk bilmiyordum ama resmen bacaklarım uyuşmuştu çünkü üstümde öyle bir şekilde uzanıyordu ki bacaklarımı hareket ettiremiyordum.

"Levi. Kalk."

Bu adamın uyku sorunu yok muydu? Tanrı aşkına nasıl bu kadar derin uyuyabilirdi?

Sinirle onu omuzundan tutarak ittirdiğimde yataktan uçarak yerdeki halıya düştü.

Hızla doğrulup yerde gözlerini açmış bana bakan adama baktım.

"İyi... Misin?"

Başının arkasını tutarak yerden destek alıp doğruldu. "Öldürmek mi istiyorsun beni? İstiyorsan söyle de kendimi buna hazırlayayım."

Omuz silktim, "Yani tabii, bazenleri öldürmek istediğim oluyor."

Başını tekrar bana döndürdü, gözleri kocaman olmuştu. "Ha sen gerçekten beni öldürmek istiyorsun?"

"E evet, bazen istiyorum."

Ayağa kalkarken parmaklarını çıtlattı, "Psikopatsın sen."

Gülümsedim, "Öyle diyorlar."

Birkaç saniye bana bakıp bana doğru yaklaşmaya başlayınca geriye doğru gitmeye başladım.

"Gelme lan!"

"Korkuyor musun?"

"Karşımda Levi Ackerman var. Üzgünüm ama ne yapacağını kestiremiyorum."

Ben yatağın öbür ucuna gittiğimde o da yatağın üstüne dizleriyle çıkarak yine ellerini iki yanıma koydu.

İki yanımdaki ellere bakarak mırıldandım, "Bu senin fantezin herhalde?"

Dudağı hafifçe yukarı kıvrıldığında üstüme eğilmeye başlamıştı. "Belki öyledir?"

Tam o anda kapı açıldı ve Emine teyze içeri girdi. "Çocuklar! Uyandınız mı-"

Tepetaklak yataktan düştüğümde Levi'de benimle birlikte düşmüştü.

Duvara vurduğum için acıyan kafamı tutarken Levi'da belini tutarak doğruldu.

Emine teyzenin bile şaşkınlıkla bakan ifadesiyle karşı karşıya geldiğimizde ikimiz de birbirimize baktık.

Gülümsemeye çalışarak Emine teyzeye geri döndüm, "Emine teyze, yanlış anladın sen."