Helena Castellan, verboden liefde

Annabeth POV

Kronos, de klootzak(verwijzing naar eerder in het verhaal lol), stond te wachten totdat wij iets zouden doen. Naast me trilde Helena. Ik kon niet zeggen of het van angst of van woede was. Ze keek woedend naar Kronos en pakte haar zwaard steviger vast. 

' Wat doe je hier?' vroeg ze.' Ik dacht dat je vakantie vierde in Tatarus?'

Ik glimlachte, aangezien ze niet weggeslagen leek. Ook ik probeerde te bewegen, maar mijn bewegingen gingen te traag. Helena leek het te merken.

' Laat haar bewegen,' beval ze Kronos.' Laat haar bewegen en denk goed na voordat je ons aanvalt,'

' Dat stadium ben ik allang voorbij,' hij grinnikte en begon me aan te vallen.

Ik was nog steeds traag met bewegen, dus ik kon niet vechten. Gelukkig gooide Helena zich voor me en blokkeerde Kronos' zeis.

Achter Kronos grinnikten twee stemmen. Ik herkende ze. Het waren Deimos(Paniek) en Phobos(Angst), de zoons van Aphrodite en Ares.

Ze liepen samen naar voren en keken naar de bevroren halfgoden achter me. Kronos knikte en Deimos verdween. Ismay begon te bewegen. Phobos verdween en Liman begon zich te bewegen.

Ze grinnikten in koor en vielen ons aan.

Twee messen en een zeis. Ik kon nog steeds niet bewegen, dus Helena probeerde ze allemaal op te vangen. Een van de messen sneed in haar zij, en de ander in haar gezicht.

Ik wilde schreeuwen, maar het lukte niet. Helena vocht nog steeds door en lette niet op de wonden, hoewel ze er natuurlijk nog wel meer kreeg. Eentje sierde haar hals, de ander haar arm en weer één in haar been. Ze hinkte, maar ze hield zich overreind. Ze sloeg de platte kant van haar zwaard tegen de hoofden van Ismay en Liman, die bewusteloos neervielen.

Kronos keek geschokt, en dat zorgde ervoor dat ik weer kon bewegen. Ik pakte mijn mes vast en viel ook op hem aan. Helena strompelde naar achteren en viel naar beneden.

Al de andere halfgoden begonnen weer te bewegen, uit zichzelf, en vielen Kronos aan. Alleen Ismay, Helena en Liman kwamen niet overreind.

' Stop,' klonk een stem achter me. Ik draaide me om en zag een geest.

Luke.