The Girl I Love The Most (JENLISA GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 15

Lisa

Bagot na bagot na pumaparoon at pa rito ako sa labas ng gate ng bahay nina Jennie.

Kung kani-kanino nang numero ng telepono ang tinatawagan ko pero kahit isa sa kanila, walang may nakakaalam kung nasaan si siya!

Hindi ko naman alam kung saan ang bahay ng Miyuki na iyon, sigurado ako na siya na naman ang kasama ni Jennie.

Magmula talaga nang maging magkaibigan sila, kung saan-saan na nito dinadala si Jennie.

Paano kapag napahamak 'yung kaibigan ko dahil sa pagiging masamang empluwensya niya?

Paano kapag may nangyaring masama kay Jennie?

Hinding-hindi ko talaga siya mapapatawad kahit lumuhod pa siya sa harapan ko.

Masyado na akong frustrated. Kagabi pa hindi umuuwi si Jennie at pati mga magulang niya ay sigurado akong nag-aalala na rin.

Isama mo pa itong si Austine, na hindi rin sumasagot sa mga tawag at texts ko, maging sa chats sa messenger. Mukhang natatakot at halatang may pinagtataguan yata.

"Hon, pwede bang magpahinga ka na muna sa loob?" Lumapit sa akin si Brent at pilit akong pinapapasok sa loob ng kanilang bahay.

"Pwede naman na sa loob ng bahay mo nalang siya hintayin. Don't worry, I know she's safe wherever she is right now."

"Brent, kuya ka ba talaga niya?" Kunot noo na tanong ko rito.

"You know her, hindi siya ginagabi ng uwi at mas lalong hindi siya inuumaga!" Dagdag ko pa habang napapailing.

"Hindi ako mapapakali hangga't hindi ko siya nakikitang safe na papasok sa gate na ito. Tell me I'm OA, so what? Nag-aalala lang talaga ako ng sobra."

Lumapit ito sa akin at niyakap ako ng marahan.

"Nag-aalala rin naman ako. Pero hon, matanda na si Jennie. Alam na niya ang ginagawa niya." Pagpapakalma nito sa akin. "Hindi mo ba nakikita? Relax kaming lahat, maliban nalang sa'yo." Dagdag pa nito.

Napakamot ako sa aking batok.

"Hindi ba parang sobra ka naman yatang nag-alala?" Muling pagtanong pa niya bago ako tinignan ng mataman sa aking mukha at hinaplos iyon.

"Don't worry, ako ng bahala sa kapatid ko. I'll scold her kung kinakailangan para hindi ka na rin nag-aalala pa ng ganyan." Walang nagawa na napatango na lamang ako at sinunod ang gusto ng boyfriend ko.

Pumasok na muna ako sa loob ng kanilang bahay.

Maya-maya lamang din ay narinig ko ang pagbuhay ng makina ng sasakyan mula sa labas. Alam kong si Brent na ang maghahanap kay Jennie.

Sana lang talaga at okay siya. Hindi kasi talaga ako mapakali lalo at maraming nagkalat na mga gago at manyakis sa paligid, lalo na sa panahon ngayon.

Habang naghihintay sa pagdating ng magkapatid, ay minabuti ko na lamang muna ang ikalma ang aking sarili.

Bakit ba naman kasi masyado akong nag-aalala ng ganito?

Hindi naman ako ganito mag-alala noon. Pero kung umasta ako ngayon daig ko pa ang--- nevermind.

Hindi ko na naman mapigilan ang makaramdam ng inis sa sarili ko.

Pilit akong umiiwas sa amin ni Jennie. Pero bakit tila yata 'yung sitwasyon na rin mismo ang naglalapit sa aming dalawa.

Madalas nangyayari ang mga ganitong bagay kapag nagdedesisyon akong dumistansya sa kanya.