Not Lütfen yorum yapın!!!
Kötülüğün vücut bulmuş hâliydi bazı insanlar yüreği saf ateşten beyni ise katran karasın'dan oluşmuş bir takım insan kendinde hak görmediği şeyleri ister sanki bu benim hakkım der gibi savaşırdı.
Hiç bir hakkı olmamasına rağmen hak iddia eden insanlar aciz ve korkaktır. Bu korkaklık daha çok cahil cesareti oluyordu bir nevi!
Elif bir saat önce yaşanan olayı unutmak için önünde ki çaydan bir yudum almıştı. Geldikleri mekan bile cıvıl cıvıl ışıl ışıldı çünkü bugün yılbaşıydı. Yeni yıla girmelerine saatler kalmıştı.
Etrafını farklı bir heyecanla izliyor insanların neşe içinde koşturmasına gülerek bakıyordu.
Alparslan o ise yemek yemeyi çoktan bırakmış sadece Elif'i izliyordu. Diğer yandanda kendine ölümüne kızıyordu.
Kötü ve kaba davrandığı için lakin hatasını telafi edecekti. Elifle bir yola girmek yada başlamak istiyorsa öncelik olarak hatalarından dolayı özür dileyecek üzgün ve pişman olduğunu gösterecekti.
Çayı çoktan buz gibi olmuştu bile garsona el etmiş çayının tazelenmesini istemişti.
Elif'i daha yakından tanımak istiyordu. Bu yüzden boğazını temizleyip kızın dikkatini üzerine çekti.
Elif ise Alparslan'ın yoğun bakışlarından ne kadar kaçmak istese'de başaralı olamamış genç adamın boğaz temizleme sesiyle mecburen ona dönmek zorunda kalmıştı.
"Elif" dedi Alparslan sesi yumuşacık çıkmıştı. Özellikle kızın adını telaffuz ederken nede yakışmıştı ağzına Elif ismi!
"Efendim" dedi Elif çay kaşığıyla çayı karıştırıp dururken çay içmeyi seviyordu vesselam!
Bir çay bir çikolata birde kahve özellikle gece içmeyi film izlemeye bayılıyordu.
"Kendini biraz anlatsana sonuçta asistanım olacaksın ayrıca üveyde olsa kuzenimsin" derken o son laf ağzını yakıp geçmişti.
Elif ise Alparslan'ın neyi merak ettiğini bilmiyordu. Sıradan bir kızdı işte piçin teki yüzünden hayatı kaymış olsada unutacak yoluna bakacaktı.
Hem kaç ay geçmişti yas tutup ağlayacak değildi ya!
"Neyi merak ediyorsun sor cevap vereyim" dedi.
Artık kızmıyordu Alparslan'a ama o yılan olayının hırsını acısını çıkartacaktı. Gün gelir hesap dönerdi.
Yada devran dönerdi her neyse işte!
"En sevdiğin renk, yemek, izlemeyi sevdiğin film, yapmaktan hoşlandığın şeyler" ah ulan Alparslan yeni yetme delikanlılar gibi oldun ya hayırlısı.
Elif'in ağzından kaçan küçük kıkırtı ise Alparslan'ın yüreğine kamp kurup oturmuş üstüne bir güzel de halay çekmişti.
Durumu hiç iyi değildi çünkü sol tarafında ki organ hızlı hızlı atıyordu. Feci tutulmuştu gece gözlüsüne ve bu işin sonunda canı yansa da sevdasından vazgeçecek değildi.
"Turkuaz mavisini severim kırmızı rengini geceleri sevmem, karnıyarık pirinç pilavı en sevdiğim yemek hoşuma giden bütün filmleri izlerim, kitap okumayı müzik dinlemeyi yürüyüş yapmayı en çokta gece gökyüzünü izlemeyi seviyorum" diyip sustu.
Çayından küçük bir yudum aldı.
Alparslan ise öğrendiği şeyleri hafızasının en ücra köşelerine saklanmıştı.
"Peki sen Alparslan bu sert görünüşün altında ne var" diye direkt sordu.
Artık korkmuyordu bu adamdan bu yüzden oldukça rahattı.
YOU ARE READING
Herdem!
General FictionGözün kör olur aşktan sevgiden derler ya benimki'de kör olmuş gözümün önünde ki kötülüğü görememiş kendimi kara batağın içinde bulmuştum. Sevdim dediğim adam bana yüreğime en büyük ihaneti yapıp çekip giderken benim ne halde olduğumu umursamamış ark...
