How to Stop an Obsessive Love?

Chapter 46: Escaping isn't my Thing

Naramdaman kong humigpit ang pagkakakapit nya sa aking batok. Uh-oh. One wrong move and I'm fucking dead.

"Hindi pwede kase... baka mamaya anong magawa ko sayo." Pagpapalusot ko pa. Napakasama pa rin ng mga tinging ipinupukol nya sa akin. I know that my reason is lame.

"And so? I don't mind it all. Pwedeng-pwede mong gawin ang gusto mo sa akin Ashleene. I like it pa nga." She even licked her lips and winked at me.  Biglang nag-iba ang tono ng kanyang boses. Mapaglaro.

Naramdaman kong nanindig bigla ang aking balahibo nang sinimulan nyang haplos-haplosin ang aking likuran pababa.

Mabilis na hinuli ko ang kanyang kamay. "Stop it, magigising ang hindi dapat." Mahirap na. Ang lakas pa naman ng epekto nya sa akin.

"Then so be it. Stop resisting me daddy." I gulped. Oops. Mukha atang mapapasabak na naman ako nito.

Instead of answering her, mabilis na tumakbo ako papunta sa bed at nagtalukbong kumot. Narinig ko pa ang sunod-sunod nyang tawa. Maya-maya pa ay naramdaman ko ang isang pamilyar na presensya sa aking tabi.

Hmp. Agad na ipinikit ko ang aking mga mata. I started to get sleepy.

"I love you Ashleene. I really do." After all this time, ngayon ko lang narinig mula sa kanya ang nga katagang yan. 

Those words are really magical. I can feel my heart's beating so fast. In just a snap, parang nakalimutan ko ang mga ginawa nyang masama.

I love you more Freyja Akane Mitsuki.

I fell asleep with the biggest smile plastered on my lips.

NANG DUMATING ANG napag-usapan naming oras, dahan-dahan akong bumangon. Sinigurado ko rin na hindi magigising si Akane habang tinatanggal ko ang kamay nyang nakalingkis nang mahigpit sa aking bewang.

I looked at her for a while. She looks peaceful when she's sleeping. Para syang anghel na natutulog. Mabait. Ilang minuto din akong naging busy sa pag-admire sa kanya. Dang. She's really beautiful. I don't know if it's a good thing that I fell into her trap.

Marahang dinampian ko ng halik ang kanyang noo at labi bago ako tuluyang umalis ng kwartong kinaroroonan namin.

I'm sorry.

Ang seryosong mukha ni Tito ang unang sumalubong sa akin nang makalabas ako. Nakacross ang dalawa nyang kamay habang nakasandal sa pader.

"It's time. Tulog na ang asawa ko. How about your wife? Is she asleep now?" He said. Tumango ako bilang sagot. I guess, hindi naman siguro sila magigising habang wala kami right?

Napansin kong matamang tinapunan nya ako ng tingin. "Bakit wala kang mga dalang gamit Ashleene?" Tanong nya ngunit ngumiti lang ako bilang sagot.

"Let's go na po Tito?" I asked instead. I let him to lead the way. Tulad ko ay nakaayos din sya. He guided me papunta sa dalampasigan at nakasunod lang ako sa likuran nya. Tahimik ang naging paglalakad namin.

"You're on your own now Ashleene. Ikaw na ang bahala. I won't meddle anymore with your decision." Tito said to me. Damn. I'm really thankful to have him.

"Thank you so much Tito. Hinding-hindi ko makakalimutan tong ginawa mo." Ang bait nya. Sobra. He's acting as if he's my real father.

Mula sa malayo ay tanaw na tanaw ko na ang bestfriend ko. Tulad ko ay alam kong nakita nya rin ako. She started to wave her hand.