.
lumos.
merhaba.
ne kadar özlediğimi anlatamam, kelimeler yetmez.
onları da sizi de çok özledim.
bu bölümü yayınlamak için bir okuyucuma 28 Ekim tarihine söz verdim, kendimden çok emindim ama o aralar işler yolunda gitmedi. bu konuda mahcup ve üzgün hissediyorum.
bölümün bitmesine az kalmıştı ki bir başka okuyucumun hikayeyi unuttuğunu söyleyen bir yorumunu aldım. bunun beni ne kadar üzdüğünü söylememe gerek yoktur sanırım.
onları ve hikayelerini unutmayalım istiyorum.
ve son olarak bir önceki bölümde neler olduğunu hatırlamak için dönenlere bir soru; sizce Draco, Kelid Aynasında ne görecek?
bu bölümün ithafı @Melike_Harmanci 'ya gidiyor.
İyi Okumalar.
Nox.
.
.
❅
birinci kısım
❅
.
Sınıf artık boğucu gelmeye başlamıştı. Herkes mutlu görünüyordu. Aldıkları notları beğenmiş olmalıydılar, Snape ve Astoria Greengrass verdikleri arayı uzatmışlardı.
Düellonun finaline kalan üç kişiden sadece Harry sınıftaydı.
Hermione ve Draco sınıfta yoktu.
Harry yapmaktan pek de haz almayacağı belli olan bir şey yaptı. Hareketli ve neşeli sınıftaki tek mutsuz hareketsizliğe doğru yürüdü. Karşı platformun bir köşesine oturmuş, düşünceli görünen Theodore Nott'a doğru ilerledi. Dirseklerini dizlerine yaslamıştı, uzun parmakları birbirine geçmişti, sanki zor bir problemi çözüyormuş gibi çatılıydı kaşları, bakışları sınıfın ortasında boş bir noktadaya asılıydı.
Harry gitti ve yanına oturdu. Theodore hareketlenmedi, bir şey de söylemedi.
En sonunda Harry dudaklarını araladı.
"Onları gördün mü?"
Theodore'un alaylıca güldüğünü fark etti ama bu o kadar hafif ve inceydi ki bir ân dudaklarının kıpırdandığına bile emin olamadı Harry.
YOU ARE READING
MudPureBlood | Draco Malfoy & Hermione Granger
Fanfiction"Yazın sonunda bambaşka biriydin o zaman. Yetenekli, güçlü ama çok şey görüp geçirmiş biri." Draco acıyla karışık güldü. "Sanırım. Tek bildiğim artık çocuk olmadığımdı." Hermione içindeki coşkun merhamet hissine karşı koyamıyordu daha fazla. "Sana s...